Życiorys Jerzego Urbana
Jerzy Urban – urodzony 3 sierpnia 1933 r. w Łodzi polityk, publicysta, dziennikarz, redaktor naczelny tygodnika „NIE”. Jerzy Urban pochodzi z żydowskiej rodziny, jego ojciec był dziennikarzem. Jerzy jako dziecko miał bardzo trudny charakter i nikłe zdolności do asymilacji w nowym miejscu. Często zmieniał szkoły, w rezultacie uczęszczał do 17 szkół podstawowych i średnich. Jerzy Urban studiował na Uniwersytecie Warszawskim, jednak wyrzucono go z uczelni. Jako dziennikarz zadebiutował w latach 50. Pracował w pismach „Nowa Wieś”, „Po Prostu”, Życiu Gospodarczym” i „Polityce”. W latach 1981-1989 Urban był rzecznikiem prasowym rządu, organizował znane cotygodniowe konferencje prasowe, na które zjawiała się cała rzesza dziennikarzy. W 1989 r. został wybrany na członka Rady Ministrów. W tym samym czasie pełnił funkcję przewodniczącego Komitetu ds. Radia i Telewizji. W 1990 r. Jerzy Urban założył antyklerykalne, odważne pismo „NIE” oraz został jego redaktorem naczelnym. Tygodnik związany był ze środowiskiem Sojuszu Lewicy Demokratycznej, jednak około 2002 r. Urban zaczął krytykować politykę Leszka Millera i Aleksandra Kwaśniewskiego. W 2002 r. Jerzego Urbana oskarżono o obrazę papieża w artykule „Obwoźne sado-maso”.
Dodaj treść