Uczestnicy obrad Okrągłego Stołu

Obrady Okrągłego Stołu to wyjątkowe zdarzenie w historii Polski, które uznaje się za symboliczny początek końca ustroju komunistycznego w Polsce. Obrady odbywały się od 6 lutego do 4 kwietnia 1989 roku w Warszawie, w Pałacu Namiestnikowskim, stanowiącym ówcześnie siedzibę Rady Ministrów PRL.

To dzięki obradom dokonać się mogły częściowo wolne wybory w czerwcu 1989 roku, a obywatele mogli przedstawić w formie postulatów swoje żądania upadającej władzy.

Uczestnikami Obrad byli działacze Solidarności, przedstawiciele Kościoła, działacze OPZZ oraz przedstawiciele władzy – w głównej mierze członkowie PZPR. Powodem, dla którego władza postanowiła rozmawiać z obywatelami była niestabilna sytuacja w kraju – liczne protesty, demonstracje i wystąpienia przeciwko władzy były od kilku miesięcy codziennością. W czasie wszystkich posiedzeń dyskutowano nad kwestiami społecznymi, cywilnymi oraz systemowymi.

Warunkiem rozpoczęcia obrad było zawieszenie strajków oraz zalegalizowanie Solidarności. Celem działaczy PZPR było włączenie protestujących w szeregi partii, jednak nie powiodło się to w żadnym stopniu. Rok 1989 przeszedł do historii Polski jako kończący komunizm i wprowadzający demokrację – z wolnymi wyborami, systemem partyjnym i wieloma związkami zawodowymi.