Pochodził ze spolonizowanej żydowskiej rodziny Goldszmitów. Syn adwokata Józefa Goldszmita i Cecylii z domu Gębickiej.
Kiedy skończył osiem lat, rozpoczął naukę w szkole początkowej Augustyna Szmurły, znanej z żelaznej dyscypliny. Następnie uczęszczał do Gimnazjum Pruskiego, gdzie wszystkie zajęcia prowadzone były w języku rosyjskim.
Dorastał w trudnych warunkach, a po śmierci ojca (1896 roku), zaczął udzielać korepetycji, by wspomóc finansowo swoją rodzinę.
Debiut pisarski odnotował w 1896 roku (publikacja w tygodniku satyrycznym humoreski pt. „Węzeł gordyjski”.
Po maturze (1898 roku) podjął studia medyczne na Wydziale Lekarskim Cesarskiego Uniwersytetu w Warszawie. Ukończył je po sześciu latach – pierwszy rok powtarzał.
W marcu 1905 roku otrzymał dyplom lekarza oraz rozpoczął pracę w żydowskim Szpitalu dla Dzieci imienia Bersonów i Baumanów w Warszawie.
W czerwcu 1905 roku wyjechał na Daleki Wschód, gdzie służył jako lekarz w pociągu sanitarnym podczas wojny rosyjsko-japońskiej.
Lata 1907 i 1908 spędził w Berlinie, gdzie uczęszczał na wykłady i odbywał praktykę w klinikach dziecięcych.
W 1912 roku zrezygnował z pracy w szpitalu na rzecz pełnienia funkcji dyrektora w żydowskim Domu Sierot – miał tam okazję analizować rozwój psychofizyczny u dzieci.
Dwa lata później został powołany do wojska, gdzie służył jako ordynator polowego szpitala dywizyjnego na Ukrainie, a następnie objął stanowisko lekarza pediatry w przytułku dla dzieci pod Kijowem. W latach 1919-1920 pełnił służbę jako lekarz w Wojsku Polskim w szpitalu w Łodzi, Ujazdowie oraz na Kamionku w Warszawie.
W ostatnich miesiącach swojego życia (czasy II wojny światowej) prowadził pamiętnik – dokumentację z obozu zagłady w Treblince, do którego został zesłany wraz ze swoimi podopiecznymi oraz współpracownikami z Domu Sierot.
Mniej strachu. Ostatnie chwile z Januszem Korczakiem
Agnieszka Witkowska-Krych napisała książkę ważną, poświęconą codziennemu życiu dzieci Domu Sierot Janusza Korczaka w ostatnich latach jego funkcjonowania. Autorce udało się dotrzeć do wielu świ (...)
Pamiętnik
Pamiętnik Janusza Korczaka należy do najważniejszych świadectw o życiu w getcie warszawskim w czasie drugiej wojny światowej. Korczak przedstawia bieżące wydarzenia z życia Domu Sierot, który (...)
Jest taka historia. Opowieść o Januszu Korczaku
Na ulicy Krochmalnej 92 był wielki, biały budynek z tablicą \"Dom Sierot\". I tam Frania po raz pierwszy zobaczyła Panadoktora. Stał przed głównym wejściem i czekał na dzieci, żeby się z nimi przywitać. (...)
Janusz Korczak Fotobiografia
\"Ten album nazwano fotobiografią, choć zdjęcia w nim zawarte opatrzono zaledwie cytatami z dzieł jego bohatera – Janusza Korczaka, najwybitniejszego pedagoga naszych czasów. Stare fotografie, obrazy którymi możemy podglądać świat, którego już nie ma. Książka, którą trzymasz w ręku opowiada historię człowieka niezwykłego. Choć jego wychowankowie nadali mu przydomek Stary Doktor, tak naprawdę do końca,…
Korczak pochodził z zasymilowanej rodziny żydowskiej Goldszmitów. Pseudonimu użył po raz pierwszy na potrzeby konursu literackiego (zaczerpnął go z powieści Józefa Ignacego Kraszewskiego: "Historia o Janaszu Korczaku i o pięknej miecznikównie"). Od tamtej pory podpisywał tak swoje prace.
Polsko-żydowski działacz społeczny, lekarz, pisarz i pedagog.
Janusz Korczak urodził się 22/07/1878.
Janusz Korczak urodził się w miejscowości Warszawa, Polska.
Janusz Korczak zmarł w miejscowości Treblinka, Polska.
Używamy cookies.
Polityka Prywatności