Maksymilian Kolbe urodził się 08.01.1894 roku w Zduńskiej Woli, zginął natomiast 14.08.1941 roku w hitlerowskim obozie koncentracyjnym w Auschwitz.
Zajmował się działalnością duszpasterską i misjonarską, był franciszkaninem konceptualnym oraz prezbiterem. W 1971 roku został obwołany pierwszym polskim męczennikiem z czasów okupacji hitlerowskiej i beatyfikowany przez papieża Pawła VI, a następnie kanonizowany i ogłoszony świętym przez Jana Pawła II w roku 1982.
Pierwszą komunię świętą przyjął w czerwcu 1902 roku. W 1906 roku, kiedy żarliwie modlił się do Matki Boskiej, dostąpił pierwszego objawienia. Podczas niego Rajmundowi ukazała mu się ona trzymająca dwie korony: białą i czerwoną, a następnie spytała go, czy chce przyjąć ten dar. Zgodził się, mimo iż wiedział, że oznacza to życie zakonne i śmierć męczeńską. Właśnie to przeżycie ukształtowało jego dalszą ścieżkę życiową.
Już dwa lata po pamiętnym objawieniu, bo w 1908 roku, Rajmund Kolbe wstąpił do niewielkiego franciszkańskiego seminarium mieszczącego się we Lwowie, a już w 1910 roku rozpoczął nowicjat w zakonie franciszkanów. Właśnie wtedy wybrał sobie imię Maksymilian. Dwa lata później, tuż po rozpoczęciu studiów w Krakowie, został wysłany do Rzymu, gdzie do 1915 roku studiował filozofię na Uniwersytecie Gregorianum i uzyskał tytuł doktora tej dziedziny. W trakcie tych studiów, 1 listopada 1914 roku, złożył śluby wieczyste i właśnie wtedy przyjął imię Maria.
W latach 1915-1919 Maksymilian Maria Kolbe studiował teologię w Międzynarodowym Kolegium Serafickim i z tej dziedziny również uzyskał tytuł doktora.
Maksymilian Maria Kolbe przyjął święcenia kapłańskie 28 kwietnia 1918. Swoją pierwszą mszę świętą odprawił on w S. Andrea delle Fratte w Rzymie.
W 1919 roku Maksymilian Maria Kolbe powrócił do Polski i rozpoczął działalność duszpasterską i edukacyjną w kraju. Od stycznia 1922 roku rozpoczął w Krakowie wydawanie miesięcznika katolickiego pod tytułem „Rycerz Niepokalanej”. W tym samym roku został on przeniesiony do Grodna, gdzie zorganizował kolejne wydawnictwo.
W 1927 roku, założył on i wybudował klasztor Niepokalanów, gdzie również zajmował się wydawaniem pism: „Rycerza Niepokalanej” i „Małego dziennika”.
Między rokiem 1931 a 1935, Maksymilian Kolbe przebywał na misji w Japonii, gdzie również wydawał „Rycerza Niepokalanej”. Również tam założył klasztor na wzór polskiego Niepokolanowa. Za jego sprawą takie ośrodki powstały również w Chinach i w Indiach.
Maksymilian Kolbe do obozu w Oświęcimiu trafił 28 maja 1941. Otrzymał wówczas numer 16670.
29 lipca 1941 roku Maksymilian Kolbe dobrowolnie zastąpił współwięźnia Franciszka Gajowniczka i zamiast niego przyjął karę śmierci w bunkrze głodowym, dzięki czemu uratował mu życie. 14 sierpnia 1941, po dwóch tygodniach głodowania, Maksymilian Maria Kolbe zmarł dobity zastrzykiem z fenolu.
Nadesłane przez: KurczakJa obozu nie przeżyję, ale wy będziecie uratowani.
Brak przesłanych pytań.
Brak przesłanych wspomnień.
Dodaj treść