Albert Speer

Albert Speer, czyli Berthold Konrad Hermann Albert Speer urodził się 19 marca 1905 w Mannheim. Był niemieckim politykiem i architektem, jednym z przywódców hitlerowskich Niemiec.

Młodość i studia

Speer studiował architekturę w Wyższej Szkole Technicznej w Karlsruhe, a następnie w Monachium. Przeniósł się także na Uniwersytet Techniczny w Berlinie, gdzie w 1926 został uczniem Heinricha Tessenowa. Jeszcze przed ukończeniem studiów, w 1922, poznał Margarete Weber, z którą wziął ślub w 1928 roku. Albert i jego żona doczekali się sześciorga dzieci.

Kariera w nazistowskich Niemczech

Albert Speer w 1931 wstąpił do NSDAP. Już w 1932 otrzymał pierwsze zlecenia projektowe od partii, a w 1934 został głównym architektem Hitlera. W 1937 Hitler mianował go generalnym inspektorem budowlanym stolicy Rzeszy i zlecił mu przygotowanie planu przebudowy Berlina na stolicę świata (tzw. Plan Germania). Plany te pokrzyżował jednak wybuch II wojny światowej.

Działalność Speera podczas II Wojny Światowej

W 1942 roku Speer objął stanowisko ministra odpowiedzialnego za uzbrojenie i amunicję armii niemieckiej. Uważa się, że to dzięki jego staraniom Rzesza dysponowała bronią, amunicją, czołgami i samolotami, które pozwoliły przedłużyć wojnę o co najmniej dwa lata. Speer jest także autorem planu rozbudowy obozu zagłady Auschwitz Birkenau.

Proces i lata powojenne

W 1946 Speera skazano na 20 lat więzienia i uznano go za zbrodniarza wojennego. Speer podczas procesu przyznał się do winy i jako jedyny nazista wyraził skruchę. W więzieniu opisał swoje wspomnienia, które opublikowano w roku 1969. Albert Speer opuścił więzienie w 1966 i rozpoczął pracę jako publicysta i wykładowca.

Zmarł 1 września 1981 w Londynie z powodu wylewu krwi do mózgu.