Wojciech Korfanty

Życiorys Wojciecha Korfantego

Adalbert Korfanty

Wojciech Korfanty urodził się 20 kwietnia 1873 roku w Siemianowicach Śląskich (ówczesna osada pod nazwą Sadzawka). Aktywny i jeden z najwybitniejszych działaczy politycznych na Górnym Śląsku, przywódca narodowy i działacz Stronnictwa Chrześcijańskiej Demokracji.

Edukacja

Naukę w szkole ludowej rozpoczął w 1879 roku, a od 1855 kontynuował naukę w katowickim Gimnazjum Królewskim. Z uwagi na negatywne opinie o Bismarcku w sierpniu 1895 roku został relegowany ze szkoły. Ukończył ją eksternistycznie w grudniu 1895. I jeszcze w tym samym roku (1895) rozpoczął edukację na politechnice w Charlottenburgu, by jesienią 1896 roku przenieść się do Wrocławia na Wydział Filozoficzny Królewskiego Uniwersytetu. W roku 1896/97 zaliczył dwa semestry na ww. Wydziale, a następnie przerwał studiowanie, by podjąć pracę i zarobić na dalszą naukę. Po dwóch latach wrócił na Wydział Filozoficzny, by w maju 1901 roku przeprowadzić się do Berlina, gdzie w sierpniu 1901 roku ukończył studia.

Działalność polityczna

Jeszcze w trakcie nauki w gimnazjum Korfanty brał udział w propolskich zebraniach, założył tajne kółko w trakcie spotkań którego szerzono polską literaturę i kulturę. Nic nie zmieniło się po zakończeniu studiów. Lata 1901- 1908 to członkostwo w Lidze Narodów. Lata 1903-1912 oraz 1918 to dla Korfantego czas, gdy był posłem do Reichstagu oraz Landtagu (1903-1918), gdzie reprezentował Koło Polskie. W 1905 roku, Korfanty został redaktorem naczelnym oraz właścicielem pisma „Polak”. 25 października 1918 roku w Reichstagu głośno żądał przyłączenia do Państwa Polskiego ziem polskich z zaboru pruskiego oraz Górnego Śląska. Ponadto był członkiem Polskiego Towarzystwa Demokratycznego, Naczelnej Rady Ludowej (1818-1919), z Polskim Komisarzem Ludowym na Górnym Śląsku w 1920 roku. Stanął również na czele trzeciego powstania śląskiego, jednak nie widząc szans powodzenia wstrzymał walkę. Śląsk opuścił w 1921 roku. Już w odrodzonej Polsce był posłem na Sejm (w latach 1922-1930), a 14 lipca 1922 roku został premierem. Nigdy jednak nie rozpoczął tworzenia rządu, gdyż 29 lipca na protest Piłsudskiego Komisja Główną Sejmu RP wycofała się z wyznaczenia Korfantego na premiera. Był natomiast wicepremierem w rządzie Witosa od października do grudnia 1923 roku. Ostatnie lata swego życia Korfanty zasiadał w Sejmie Śląskim i Senacie RP. Wiosną 1935 roku emigrował do Pragi, a stamtąd do Francji. Do Polski wrócił w kwietniu 1939 roku, jednak został aresztowany i osadzony na Pawiaku. Zwolniony 20 lipca 1939, zmarł w szpitalu w Warszawie 17 sierpnia 1939 roku. Pochowany został a rodzinnym grobowcu w Katowicach.

Życie prywatne

Prywatnie był mężem Elżbiety z domu Szprotówny (pobrali się 5 października 1903 w Krakowie) i ojcem czwórki dzieci, dwóch synów Witolda i Zbigniewa oraz 2 córek – Halżki i Marii. Zona Korfantego po wojnie wróciła do Katowic, gdzie zmarła w 1966 roku i pochowana została obok Wojciecha.

Ciekawostki o Wojciechu Korfantym

• W 1997 roku Korfanty pośmiertnie został odznaczony Orderem Orła Białego. ~gość
• Z jego śmiercią związane jest wiele niejasności. Jedna z hipotez mówi, że otruto go oparami arszeniku, którymi nasączone były ściany jego celi (zeznanie płk. dr Bolesława Szareckiego, Londyn 1940). ~gość
• Interesujące ciekawostki o Wojciechu Korfantym znaleźć można w książce "Wojciech Korfanty (PIW)" (wyd. PIW).

członek Parlamentu Cesarstwa Niemieckiego Liga Narodowa Member of the Prussian House of Representatives Polskie Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół” Polscy posłowie senator Rzeczypospolitej Polskiej Wiceprezes Rady Ministrów Rzeczypospolitej Polskiej