Przedstawiciele romantyzmu

Romantyzm to nurt w historii, od którego pochodzi także nazwa epoki literackiej. W Europie rozpoczął się on pod koniec VIIII w. i trwał do połowy XIX w., w Polsce natomiast od 1822 do 1864 roku. Jest on reakcją ludzi na polityczne i społeczne zmiany na świecie, które spowodowały rewolucje: francuska i przemysłowa.

Romantyzm powstał jako forma buntu przeciwko racjonalizmowi i zasadom panującym w epoce Oświecenia. Zaczęto zwracać uwagę na duchowość, uczucia i emocje. Głównymi założeniami było silne przywiązane do swojego narodu i patriotyzm, kierowanie się uczuciami, indywidualizm, mistycyzm, fascynacja ludowością oraz istotami i zjawiskami nadprzyrodzonymi, a także życie zgodnie z naturą.

Odzwierciedlenie idei epoki można znaleźć w dziełach kultury, zwłaszcza w literaturze, malarstwie i muzyce. Przedstawicielami nurtu w literaturze na świecie byli m.in. Johann Wolfgang Goethe, Walter Scott, a w Polsce Adam Mickiewicz, Juliusz Słowacki i Aleksander Fredro. Głównymi gatunkami epoki były ballada, powieść poetycka, sonet oraz dramat romantyczny.