Data urodzenia: Data śmierci: w wieku 66 lat Znak Zodiaku: ♋ Rak Miejsce urodzenia: Genewa, Szwajcaria Miejsce śmierci: Ermenonville, Francja W roku 2020 przypada: 308. rocznica urodzin i 242. rocznica śmierci.
Wraz z Thèresą Levasseur oddali piątkę swoich dzieci do przytułku. Para pozostawała w nielegalnym związku przez 25 lat. ~gość
Został przyłapany na ekshibicjonizmie na ulicach Annecy. ~gość
Pochowany jest w paryskim Panteonie Sławy naprzeciw swojego największego rywala Voltaire’a, z którym zawsze, za życia, gorliwie dyskutował i się sprzeczał. ~gość
Życiorys Jeana-Jacquesa Rousseau
Jean-Jacques Rousseau (Jan Jakub Rousseau) – szwajcarski pisarz, pedagog, kompozytor oraz filozof urodzony 28 czerwca 1712 r. w Genewie. Ważna postać francuskiej epoki oświecenia. Matka Jeana-Jacquesa Rousseau zmarła dziewięć dni po jego narodzinach. Wkrótce osierocił go także ojciec. Znajdował schronienie u członków rodziny, w przytułkach, zarabiał na życie kradzieżą. Uciekł z Genewy. W wieku 16 lat przeszedł z protestantyzmu na katolicyzm. Jean-Jacques Rousseau pracował jako nauczyciel domowy w Lyonie, Paryżu oraz Wenecji. W wieku 32 lat osiadł na stałe w Paryżu. Poznał tam Thèrese Levasseur, która została matką jego piątki dzieci. W Paryżu Rousseau imał się różnych zajęć – był guwernerem, lokajem, muzykiem, kompozytorem. Momentem przełomowym w jego życiu okazał się konkurs ogłoszony przez Akademię w Dijon. Jego odpowiedź na pytanie „Czy odnowienie sztuk i nauk przyczyniło się do odnowy obyczajów?” zdobyła pierwsze miejsce. Jean-Jacques Rousseau zaistniał w towarzystwie elity intelektualnej. Zawarł znajomość z baronową de Warnes, która utrzymywała go przez wiele lat. W 1952 r. artysta wystawił swoją operę „Le devin du village”. Dwa lata później odwiedził rodzinne miasto i powrócił do wiary protestanckiej. Współpracował z Diderotem przy tworzeniu jego Encyklopedii. W 1762 r. wydał swoją znaną powieść „Emil, czyli o wychowaniu”, w której przedstawił ideę wychowania wolnego od złych wpływów cywilizacji i kultury, zgodnego z prawami natury. Uważał, że rozwój literatury, nauki i sztuki szkodzi człowiekowi oraz unieszczęśliwia go. Wkrótce potem Jean-Jacques Rousseau został wygnany z Francji za rozprawę „Profession de foi du vicaire savoyard”, w której krytykował religię katolicką. Zamieszkał w Szwajcarii, skąd z kolei wypędzono go za „Lettres Mcrites de la montagne”. W Anglii rozpoczął pisanie „Wyznań”. W 1770 r. powrócił do Paryża. Jean-Jacques Rousseau zmarł 2 lipca 1778 r. w Ermenonville.
Śmierć Jeana-Jacquesa Rousseau
Jean-Jacques Rousseau umiera 02/07/1778 w miejscowości Ermenonville, Francja.
Zanim przejdziesz dalej Sprawdź najciekawsze książki tego miesiąca:
Powyższe treści mogą być dowolnie kopiowane i modyfikowane, pod warunkiem podania linku zwrotnego.
Biografia24.pl powstaje z miłości do biografii i tworzenia stron. Reklamy na stronie nie pokrywają nawet kosztów serwera.
Dlatego mimo że dokładamy wszelkich starań, by wszystkie dane zawarte na stronie Biografia24.pl były poprawne, nie wykluczamy możliwości pojawienia się błędów. W takim wypadku prosimy o kontakt.
Zobacz komentarze
Jean-Jacques Rousseau pisał w języku francuskim.
Anuluj odpowiedź
Dodaj treść
Jean-Jacques Rousseau oraz Thèresa Levasseur oddali piątkę swoich dzieci do przytułku. Para pozostawała w nielegalnym związku przez 25 lat.
Anuluj odpowiedź
Dodaj treść
Jean-Jacques Rousseau został przyłapany na ekshibicjonizmie na ulicach Annecy.
Anuluj odpowiedź
Dodaj treść
Jean-Jacques Rousseau był samoukiem.
Anuluj odpowiedź
Dodaj treść
Pochowany jest w paryskim Panteonie Sławy naprzeciw swojego największego rywala Voltaire'a, z którym zawsze, za życia, gorliwie dyskutował i się sprzeczał.
Zobacz komentarze
Jean-Jacques Rousseau pisał w języku francuskim.
Jean-Jacques Rousseau oraz Thèresa Levasseur oddali piątkę swoich dzieci do przytułku. Para pozostawała w nielegalnym związku przez 25 lat.
Jean-Jacques Rousseau został przyłapany na ekshibicjonizmie na ulicach Annecy.
Jean-Jacques Rousseau był samoukiem.
Pochowany jest w paryskim Panteonie Sławy naprzeciw swojego największego rywala Voltaire'a, z którym zawsze, za życia, gorliwie dyskutował i się sprzeczał.