Biografia i ciekawostki z życiorysu Władysława Reymonta

Władysław Reymont – urodzony 7 maja 1867 r. w Kobielach Wielkich polski pisarz. Laureat literackiej nagrody Nobla za epopeję „Chłopi”. Pisał dzieła osadzone w nurcie realizmu z elementami naturalizmu. Tworzył w epoce młodopolskiej. Ojciec Władysława Reymonta był organistą. Wbrew woli rodziców Władysław nie poszedł w ślady ojca, odmawiał uczęszczania do szkół. Uczył się w warszawskiej Szkole Niedzielno-Rzemieślnicznej. Następnie zdobył zawód krawca. W latach 1884-1889 Władysław Reymont pracował jako aktor w wędrownych teatrach. W 1894 r. osiedlił się w Warszawie i zaczął zajmować się dziennikarstwem oraz pisaniem. Pod koniec lat 90. XIX wieku podróżował po Europie. W tym czasie napisał „Pielgrzymkę do Jasnej Góry”, „Komediantkę”, „Fermenty”. Zaczął też zbierać materiały do „Ziemi obiecanej”, którą wydał w 1899 r. Rok później Reymont uległ wypadkowi kolejowemu, miał m.in. złamane 12 żeber. Dostał jednak bardzo wysokie odszkodowanie, dzięki czemu mógł wreszcie zdobyć niezależność finansową. W 1902 r. poślubił Aurelię Szabłowską. Wkrótce potem powstało arcydzieło Władysława Reymonta, wydawana w latach 1904-1909 czterotomowa epicka powieść „Chłopi”. Pisarz zdobył za nią literacką nagrodę Nobla. W 1924 r. Reymont wydał swoją ostatnią powieść, „Bunt”. Zmarł 5 grudnia 1925 r. w Warszawie.