Św. Dominik

Życiorys Św. Dominika

Święty Dominik był założycielem Zakonu Kaznodziejskiego, hiszpańskim prezbiterem oraz człowiekiem, który poświęcił swoje życie głoszeniu wiary i dobrej nowiny. Jego imię wywodzi się od łacińskiego słowa dominicus, które oznacza „należący do Boga” – i to właśnie ono najlepiej opisuje świadectwo jego działalności. Jak wygląda biografia tego wyjątkowego świętego?

Dzieciństwo świętego Dominika

Według zachowanych podań i dokumentów historycznych święty Dominik przyszedł na świat około 1170 roku w niewielkiej hiszpańskiej miejscowości Caleruega jako syn Felixa Nunexa oraz błogosławionej Joanny Garces.

Chłopiec należał do szlacheckiego rodu Guzmanów i już od najmłodszych lat jego istnienie przeznaczono do stanu duchownego.

Jego dzieciństwo było pozbawione większych trosk, co sprawiło, że ze spokojem i otwartym umysłem mógł poświęcić się poszerzaniu wiedzy. W wielu zaledwie 14 lat został wysłany przez rodziców do głównej szkoły w Palencji, gdzie początkowo studiował nauki wyzwolone, a później teologię.

Tak przygotowany do życia święty Dominik pewnie wkroczył w etap dorosłości, która przyniosła mu wiele wyzwań.

Czas kariery świętego Dominika

Niedługo po ukończeniu studiów w Salamance, już w 1196 roku, święty Dominik przyjął święcenia kapłańskie. Początkowo został mianowany kanonikiem katedry w Osmie, a kilka lat później, dzięki ciężkiej pracy oraz nieopisanej wiedzy i mądrości, stał się wiceprzewodniczącym jej kapituły.

W 1203 roku święty towarzyszył w podróży do Niemiec wybitnemu biskupowi, Dydakowi z Azevedo, i to właśnie ten moment w jego życiu znacząco zaważył o dalszych dokonaniach młodzieńca.

W czasie drogi, w okolicach południowej Francji, spotkał on wysłanników powołanych do zwalczania herezji albigensów i waldensów, do których postanowił dołączyć.

W tym okresie swojego życia święty Dominik chodził od wioski do wioski, nawracając niewiernych i tłumacząc wszelkie zawiłości i niepewności nauk chrześcijańskich, co przysporzyło mu nie tylko doświadczenia, ale również motywacji do dalszego działania na rzecz kościoła.

Święty Dominik – schyłek życia

W hiszpańskiej diecezji w 1207 roku dzięki świętemu Dominikowi zrodził się zalążek nowej rodziny zakonnej – Zakon Kaznodziejski, dom i miejsce spotkań dominikanów. Pomimo trwającej krucjaty przeciwko albigensom i waldensom, Dominik i jego misjonarze wytrwale głosili swoje kazania i nawoływali do wiary w jednego Boga.

Oficjalnie Zakon Kaznodziejski powstał w 1215 roku i wszedł do grona tak zwanych „zakonów żebrzących”, które wymagały od swoich zakonników ścisłego ubóstwa, wyrzeczenia się dóbr doczesnych i daleko idącego posłuszeństwa.

Święty Dominik, uznany za człowieka nieustannej modlitwy, odszedł 6 sierpnia 1221 roku w Bolonii. Dzisiaj jest patronem Zakonu Kaznodziejskiego, Zakonu Dominikanek Klauzurowych, a także miast: Bolonii, Kordoby i Rzymu.

Ostatnie wypowiedziane przez niego słowa brzmiały „Miejcie miłość, strzeżcie pokory i nie odstępujcie od ubóstwa”, co wydaje się być najlepszym świadectwem jego działalności.

Master of the Order of Preachers