Św. Benedykt

Życiorys Św. Benedykta

Pochodzący z Nursji św. Benedykt odegrał dużą rolę w połączeniu tradycji Wschodu i Zachodu doprowadzając do rozrostu Kościoła. Reguła Benedyktyńska, której był autorem przez długi czas, była najczęściej używaną regułą zakonną.

Obecnie również stanowi tradycję wielu zakonów, opactw i kongregacji. Ze względu na swoje dokonania Święty został ogłoszony Głównym Patronem Europy w 1946 roku. Benedyktyni mieli ogromny wpływ na ukształtowanie się cywilizacji europejskiej.

Młodość świętego Benedykta

Święty Benedykt urodził się w Nursji około roku 480 w rodzinie szlacheckiej. Głównymi źródłami, z jakich można czerpać wiedzę na jego temat, jest napisana przez niego Reguła Benedyktyńska, jak również napisany przez papieża św. Grzegorza I Wielkiego „Żywot”.

Z tego też powodu nie ma zbyt dużo informacji na temat jego dzieciństwa i lat młodzieńczych. Benedykt miał siostrę bliźniaczkę Scholastykę, która została mniszką, a w późniejszym czasie została ogłoszona świętą kościoła Katolickiego, anglikańskiego i prawosławnego.

Towarzyszyła bratu przez cały czas, będąc jedną z benedyktynek. Sam Benedykt początkowe wykształcenie uzyskał w rodzinnym domu, po czym został wysłany na studia do Rzymu. Jednak postanowił przerwać swą naukę i udać się na pustkowia.

Kariera św. Benedykta

Po przerwaniu edukacji Święty Benedykt zdecydował udać się do Subiaco. Początkowo przebywał w kościele św. Piotra w Effide. Po pewnym czasie postanowił przenieść się na pustkowie, gdzie poznał eremitę Romana z Subiaco.

Ten podarował św. Benedyktowi habit. Następnie święty przez 3 lata przebywał w grocie, głosząc Ewangelię okolicznym pasterzom. Po śmierci opata w pobliskim zakonie poproszono go o przejęcie jego funkcji.

Święty Benedykt przestrzegał ustalonych przez siebie reguł, prowadząc zakon. Reguły te były o wiele bardziej wymagające, co też nie odpowiadało niektórym zakonnikom. W pewnym momencie postanowili go otruć poprzez podanie mu zatrutego wina. Zamach się nie powiódł, a Święty wybaczył tym którzy się do niego przyczynili.

Po zamachu św. Benedykt postanowił odejść z zakonu i powrócić do swojej groty wraz z wiernymi uczniami, w której dalej głosił Ewangelię. Coraz większa ilość przybywających uczniów przyczyniła się do wybudowania 12 klasztorów, w których mogli żyć według Reguły Benedyktyńskiej.

W tym też czasie jego życie znów było w niebezpieczeństwie z powodu nieprzychylności kapłana Florencjusza. Oczywiście ten zamach również się nie powiódł.

Następnie święty Benedykt postanowił  udać się na Monte Cassino i do znajdującego się tam miasteczka Casinum. Tam też zniszczył ołtarz Apollo i wzniósł kościół św. Marcina z Tours. Zaczął również pisać swoją Regułę.

Ostatnie lata życia

Święty spędził ostatnie lata swojego życia w swoim kościele na Monte Cassino. Tam też zmarł 21 marca 543 roku, przyjąwszy wcześniej Eucharystię.

Według podań zmarł podtrzymywany przez swoich uczniów w pozycji stojącej po przyjęciu sakramentu i modlitwie. Został pochowany we wspólnym grobowcu ze swoją siostrą bliźniaczką Scholastyką w oratorium św. Jana Chrzciciela.

Ciekawe fakty

Święty Benedykt zapoczątkował nową Regułę zakonną, która funkcjonuje do dziś. Ze względu na swoje zasługi dla kościoła został ustanowiony Głównym Patronem Europy. Główną zasadą zakonu benedyktyńskiego jest modlitwa i praca — wymagająca od każdego zakonnika zarówno ciężkiej pracy, jak i modlitwy.

Święty Benedykt jest świętym Kościołów katolickiego, starokatolickiego, anglikańskiego, luterańskiego oraz ormiańskiego i prawosławnego. Medalik z wizerunkiem świętego uznawany jest uznawany za ochronę przed złem.

abbot of Monte Cassino founder of Catholic religious community