Kazimierz Przerwa-Tetmajer – poeta, autor powieści i nowelista Młodej Polski.
Lata młodości
Urodził się 12 lutego 1865 roku we wsi Ludźmierz, znajdującej się w województwie małopolskim. Wychował się w rodzinie ziemiańskiej – jego ojciec Adolf Tetmajer był marszałkiem w powiecie nowatorskim. Brał także udział w powstaniu listopadowym.
Uczył się w Krakowie, gdzie ukończył Gimnazjum św. Anny. W roku 1883 przeniósł się zresztą do tego miasta, z powodu utraty rodzinnego majątku. Matka Kazimierza prowadziła w tamtym czasie w Krakowie pensjonat. W latach 1884-1886 przyszły poeta studiował na wydziale filozoficznym na Uniwersytecie Jagiellońskim.
Życie twórcze
Jego literacki debiut przypadł na rok 1886, kiedy ukazał się poemat „Illa”. W tym czasie pracował również jako dziennikarz „Kuriera Polskiego” . W kolejnych latach współpracował z „Tygodnikiem ilustrowanym” i „Kurierem Warszawskim”.
W środowisku literackim zasłynął głównie z wierszy ku czci Mickiewicza i Kraszewskiego, a także z aż ośmiu tomów poezji. W trakcie swojego życia podróżował po całej Europie – odwiedził między innymi Szwajcarię, Francję i Włochy. Był związany również z polskimi Tatrami i Podhalem, na cześć których pisywał powieści.
Ostanie w Warszawie
Po I wojnie światowej i podróżach po Krakowie i Zakopanem, zamieszkał na stałe w stolicy. Otrzymał wiele nagród, został także honorowym członkiem Polskiej Akademii Literatury.
Nie był żonaty, jednak posiadał nieślubnego syna Kazimierza Stanisława, do którego długo się nie przyznawał. Był także kuzynem Tadeusza Boya-Żeleńskiego.
Schyłek jego życia związany z był chorobą psychiczną, a także utratą wzroku. Utrzymywał się z pomocy publicznej i prywatnych datków. Zmarł 18 stycznia 1940 roku z powodu nowotworu przysadki mózgowej. W ramach swojej twórczości stworzył wiele opowiadań, noweli, dramatów, powieści oraz wierszy. Jego dzieła wiele razy były wystawiane na deskach teatrów oraz opracowywane muzycznie.
madbooks.pl
Dodaj komentarz