Jakub Przyłuski

Życiorys Jakuba Przyłuskiego

Jakub Przyłuski (1512-1554) był prawnikiem, pisarzem, poetą i tłumaczem.  Znany też pod pseudonimem Jessovius (Jeżowita). Zasłynął jako autor, który w 1603 roku trafił do Indeksu Ksiąg Zakazanych, powstałego za sprawą Bernarda Maciejowskiego, biskupa i prymasa Polski.

Jakub Przyłuski – wczesne lata i początki kariery prawniczej

O wczesnych latach Jakuba Przyłuskiego i jego wykształceniu nie ma za dużo informacji. Zakłada się, że był szlachcicem oraz odebrał obszerne nauki humanistyczne, w tym prawnicze i filologiczne.

Posługiwał się greką, łaciną i hebrajskim. Pracował jako sekretarz na dworze protektora, co pozwoliło mu lepiej zapoznać się z dziedziną, jaką jest prawo.

Jego poglądy kształtowały się pod wpływem kontaktu z przedstawicielami nowoczesnych dla tamtych czasów nurtów, co ostatecznie doprowadziło do oskarżenia go o nowinkarsko.

Jakub Przyłuski – dalszy rozwój kariery i życie osobiste

Jakub Przyłuski był znany ze swoich radykalnych twierdzeń. Nie przeszkadzało mu to w rozwoju kariery. Między innymi, był pisarzem grodzkim w Przemyślu, a później proboszczem.

W roku 1550 ożenił się z Barbarą Dębieńską, a w 1551 został pisarzem ziemi krakowskiej.

W podobnym czasie zdecydował się założyć drukarnię, aby drukować swoje własne dzieło – Leges seu statuta ac privilegia Regni Poloniae, uważane za jego najwybitniejszą pracę.

Zmarł w 1554, w Szczucinie nad Wisłą.

pisarz grodzki przemyski pisarz ziemski krakowski