Jan Olszewski

Jan Olszewski - życiorys

Jan Olszewski – polski polityk, publicysta oraz adwokat przyszedł na świat 20 sierpnia 1930 r. w Warszawie. Wychował się w rodzinie o tradycjach kolejarskich. W 1943 r. dołączył do Szarych Szeregów, konspiracyjnego harcerstwa. Po wojnie skończył prawo na Uniwersytecie Warszawskim. Po obronieniu pracy magisterskiej Olszewski został zatrudniony w Ministerstwie Sprawiedliwości. Dwa lata później dostał pracę w Zakładzie Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk. Jan Olszewski został członkiem redakcji pisma „Po prostu”. Po dwóch lata jednak, po napisaniu serii krytycznych artykułów, objęto go zakazem publikowania. Olszewski był obrońcą w procesach Melchiora Wańkowicza, Jacka Kuronia, Karola Modzelewskiego, Janusza Szpotańskiego, Adama Michnika i Jana Nepomucena Millera. W 1968 r. zawieszono go na dwa lata w wykonywaniu zawodu – po tym, jak podjął się obrony studentów zaangażowanych w wydarzenia marcowe. W 1976 r. współzałożył Polskie Porozumienie Niepodległościowe. Następnie współuczestniczył w założeniu Komitetu Obrony Robotników. W połowie lat 80. Olszewski wystąpił jako oskarżyciel posiłkowy w procesie w sprawie zabójstwa ks. Jerzego Popiełuszki. Uczestniczył w obradach Okrągłego Stołu. W 1991 r. został członkiem Komitetu Doradczego przy prezydencie. Wkrótce objął stanowisko Prezesa Rady Ministrów, jednak został zdymisjonowany wskutek ogłoszenia wotum nieufności. Założył oraz został przewodniczącym Ruchu dla Rzeczpospolitej, jednak w wyniku małego poparcia stracił mandat poselski. W 1995 r. Jan Olszewski zdobył 4. miejsce w wyborach. W 2005 r. współtworzył partię Ruch Patriotyczny. Był doradcą prezydenta, Lecha Kaczyńskiego. W 2009 r. został przez niego odznaczony Orderem Orła Białego.

Komitet Obrony Robotników Komitety Obrony Więzionych za Przekonania Niezależny Samorządny Związek Zawodowy „Solidarność” Uczestnicy obrad Okrągłego Stołu Polscy premierzy Polskie Porozumienie Niepodległościowe Polscy posłowie Sławni Prezesi Rady Ministrów Szare Szeregi