Leszek Kołakowski

Leszek Kołakowski - życiorys

Leszek Kołakowski – urodził się 23 października 1927 r. w Radomiu. Był filozofem, prozaikiem, publicystą i eseistą.

Jego matka zmarła, gdy Leszek miał 3 lata, a ojciec został zabity przez Gestapo na Pawiaku w 1943 r.

Studiował na Uniwersytecie Łódzkim. Leszek Kołakowski związał się z komunistyczną organizacją, Akademickim Związkiem Walki Młodych „Życie”.

W 1945 r. związał się z PPR, a w 1949 z PZPR. W 1950 r. wraz z kilkoma studentami publicznie zaatakował Władysława Tatarkiewicza, oskarżając go o wrogość wobec socjalizmu polskiego. Tatarkiewiczowi odebrano prawo do prowadzenia ćwiczeń i wykładów.

Leszek Kołakowski był znanym ideologiem marksizmu. Zerwał jednak z nurtem komunistycznym w 1966 r., podjął krytykę marksizmu, za co został wydalony z PZPR.

Brał udział w wydarzeniach marcowych 1968 r., co poskutkowało nałożeniem na niego zakazu publikowania oraz wykładania.

Leszek Kołakowski wyjechał za granicę, osiadł w Anglii. Opublikował słynny esej o ideologii antykomunistycznej, „Tezy o nadziei i beznadziejności”, na łamach paryskiej „Kultury” w 1971 r.

W latach 1972-1991 Leszek Kołakowski był wykładowcą Uniwersytetu Oksfordzkiego.

Zmarł 17 lipca 2009 r. w Oksfordzie. Został pochowany na Powązkach w Warszawie.

Sławni członkowie American Academy of Arts and Sciences Członkowie Bavarian Academy of Fine Arts Europejska Akademia Nauk i Sztuk Pięknych Członkowie Polskiej Akademii Nauk Członkowie Stowarzyszenia Pisarzy Polskich