Felix Mendelssohn

Felix Mendelssohn - życiorys

Felix Mendelssohn-Bartholdy – niemiecki kompozytor urodzony 3 lutego 1809 r. w Hamburgu. Przedstawiciel epoki romantyzmu. Wychował się w zamożnej żydowskiej rodzinie. Mendelssohn był cudownym dzieckiem, odziedziczył talent po uzdolnionej muzycznie matce. Rozpoczął naukę gry na fortepianie w wieku sześciu lat. Uczył się kompozycji w Berlinie. Mendelssohn od najmłodszych lat próbował sam komponować utwory. Pierwszą symfonię napisał w wieku 15 lat, dwa lata później – uwerturę koncertową do „Snu nocy letniej” Szekspira. W 1829 r. 20-letni kompozytor poprowadził wykonanie „Pasji według św. Mateusza” Bacha. Mendelssohn, który inspirował się twórczością Bacha, sprawił, że stała się ona znana szerszemu gronu odbiorców. W 1830 skomponował uwerturę  koncertową „Hebrydy”. Pisał także muzykę kameralną. Kompozytor był autorem sławnego marszu weselnego. Mendelssohn zmarł w wieku 38 lat, 4 listopada 1847 r. w Lipsku po chorobie, do której przyczyniła się śmierć jego siostry oraz pogarszające się stany depresyjne. Największe dzieła Felixa Mendelssohna to: Symfonie: Szkocka, Włoska, Reformacyjna, Lobgesang; Uwertury: „Sen nocy letniej”, „Hebrydy”, „Piękna Meluzyna”; Muzyka sceniczna: „Sen nocy letniej”, „Pierwsza noc Walpurgii”.

Królewska Holenderska Akademia Sztuk i Nauk muzyka romantyczna