Adam Mickiewicz

Adam Mickiewicz - życiorys

Adam Mickiewicz – urodził się w 1798 roku na terenie dzisiejszej Litwy. Polski poeta, jeden z najwybitniejszych przedstawicieli polskiego romantyzmu, uważany także za jedną z czołowych postaci literatury w Europie o czym świadczą porównania do Goethego i Byrona.

Autor m.in. „Dziadów” i polskiej epopei narodowej „Pana Tadeusza”.

Jego ojciec – Mikołaj Mickiewicz był adwokatem sądowym, matka natomiast była córką ekonoma.

Adam Mickiewicz wraz z Tomaszem Zanem był założycielem Towarzystwa Filomatów, które miało niepodległościowe aspiracje.

W 1822 roku został magistrem filozofii. Wysłany w głąb Rosji za uczestnictwo w tajnych młodzieżowych organizacjach.

W Rosji poznał Aleksandra Puszkina.

W kolejnym okresie życia Mickiewicz wybrał się w podróż po Europie. Po latach tułaczki na stałe osiedlił się w Paryżu.

Podczas Wiosny Ludów założył we Włoszech legion polski. Był współzałożycielem Trybuny Ludu.

Podczas wojny krymskiej wyjechał do Konstantynopola. Zmarł nagle w Konstantynopolu (dzisiejszy Stambuł) podczas epidemii cholery w 1855 roku.

Twórczość Adama Mickiewicza

Do najważniejszych elementów twórczości Adama Mickiewicza zaliczamy:

• „Zima miejska” – debiut na łamach „Tygodnika Wileńskiego” w 1818
• „Oda do młodości” (1820) – utwór w stylu postklasycystycznym, jednak wyraźnie wyłamujący się już z kanonów oświeceniowych, przetłumaczony na wiele języków europejskich
• „Ballady i romanse”, wraz z otwierającą balladą „Romantyczność” (1822) – przez wielu uważane za pierwsze dzieło polskiego romantyzmu, traktowane niemal jak właściwy debiut Mickiewicza
• przeróbki utworów Byrona, Jeana Paula czy Jeana de La Fontaine’a, np. wiersz „Do Joachima Lelewela” (1822)
• II i IV część „Dziadów” (1823 – część I nigdy nie została ukończona)
• „Sonety krymskie” (1826) – 18 sonetów opisujących podróż poety na Krym w 1825 roku
• „Konrad Wallenrod” (1828) – powieść poetycka rozgrywająca się w średniowieczu symbolicznie odnosząca się do problemów Polski wieku XIX
• „Dziady: część III (1832) – najwybitniejsze arcydzieło polskiego dramatu romantycznego
• „Księgi narodu polskiego i pielgrzymstwa polskiego” (1832) – poetycka broszura publicystyczna, przypominająca przypowieści z Ewangelii
• „Pan Tadeusz, czyli Ostatni zajazd na Litwie” (1834) poemat epicki, jedno z najsłynniejszych dzieł polskiej literatury, ostatnie wielkie dzieło w życiu Mickiewicza
• „Konfederaci barscy” (1836) – dramat w języku francuskim stworzony z myślą o scenach paryskich
• „Historia przyszłości” nieopublikowane monumentalne dzieło, będące prekursorem gatunku fantastyki naukowej – z istniejących siedmiu wersji rękopisu zachowało się zaledwie kilka kart
• Liryki lozańskie, grupa zwięzłych, niepowiązanych ze sobą wierszy wydanych pośmiertnie, napisanych podczas pobytu w Lozannie w latach 1839-1840

Koło Sprawy Bożej profesor Przedstawiciele romantyzmu Towarzystwo Filomatyczne Towarzystwo Historyczno-Literackie w Paryżu wolnomularstwo