Klub Inteligencji Katolickiej

Klub Inteligencji Katolickiej (KIK) – polska organizacja skupiająca inteligencję katolicką. KIK jest zorganizowany w szereg lokalnych oddziałów (klubów).

KIK powstał po odwilży gomułkowskiej w 1956 roku, przekształcając się w łagodną, katolicko-centrową grupę opozycyjną w PRL. Jego celem było pobudzanie niezależnej myśli i przybliżanie katolikom w Polsce informacji o filozofii katolickiej z krajów spoza bloku socjalistycznego. Początkowo władze zezwoliły na działalność tylko czterech klubów: Kraków, Poznań, Warszawa i Wrocław. Rozpowszechniały one informacje wśród katolików w całej Polsce poprzez publikacje w „Tygodniku Powszechnym” i miesięczniku „Znak”.

Na początku lat 80. krakowski oddział podjął współpracę z „Solidarnością” i stworzył sieć mniejszych klubów w całym kraju. W latach 1981-1983, po wprowadzeniu stanu wojennego w Polsce, KIK uczestniczył w działalności podziemnej, wspierając działaczy „Solidarności”. W latach 80. nadrzędnymi celami KIK-u były: dążenie do poprawy relacji Kościół-państwo, zniesienie cenzury państwowej i propagowanie reform gospodarczych. Namawiali rząd do przyjęcia postawy neutralnej wobec katolików, a nie antyreligijnej. W tym celu w połowie lat 80. przywódcy KIK zaczęli spotykać się z przedstawicielami rządu. W 1989 r. KIK założył Komitet Obywatelski, który działał na rzecz wyłonienia przywódców niepodległej Polski.