Witold Lutosławski

Witold Lutosławski - życiorys

Witold Lutosławski – urodzony 25 stycznia 1913 r. w Warszawie polski kompozytor, dyrygent oraz pianista. Lutosławski wychował się w rodzinie o ziemiańskich korzeniach. Komponować zaczął jako dziecko, swoje pierwsze utwory napisał już w wieku 9 lat. Pobierał nauki gry na skrzypcach oraz na fortepianie. Po zdaniu matury Witold Lutosławski studiował matematykę na Uniwersytecie Warszawskim, studia jednak przerwał. Jednocześnie uczył się w konserwatorium w klasie kompozycji i fortepianu. Podczas II wojny światowej był telegrafistą. Grał w warszawskich kawiarniach. Po wojnie Lutosławski podjął współpracę z Polskim Radiem, kierował nagraniami swojej muzyki filmowej. W 1946 r. ożenił się z Danutą Bogusławską. W latach 50. Lutosławski komponował muzykę teatralną i radiową. Był członkiem Związku Kompozytorów Polskich. Jako dyrygent zadebiutował w 1952 r., kiedy to wykonał „Symfonię Oksfordzką” Haydena oraz własne kompozycje: „Piosenki dziecinne” i „Wariacje symfoniczne”. Od 1963 r. rozpoczął regularną pracę dyrygenta. Był jednym z nielicznych polskich artystów, którzy dyrygowali prawie wyłącznie własnym utworom. Jego najważniejsze kompozycje to: „Pięć pieśni do słów K. Iłłakowiczówny”, „Gry weneckie”, „Novelette”, „Koncert podwójny”, „Koncert fortepianowy”, „Preludia taneczne na klarnet” oraz piosenki „Cyrk jedzie”, „Nie oczekuję dziś nikogo”, „Po co śpiewać piosenki”, „Znajdziesz mnie wszędzie”. Witold Lutosławski zmarł 7 lutego 1994 r. w Warszawie.

Academy of Arts of the GDR Akademie der Künste Członkowie Bavarian Academy of Fine Arts Serbska Akademia Nauk i Umiejętności Związek Kompozytorów Polskich