Pełne nazwisko: Witold Roman Lutosławski Data urodzenia: Data śmierci: w wieku 81 lat Znak Zodiaku: ♒ Wodnik Miejsce urodzenia: Warszawa, Polska Miejsce śmierci: Warszawa, Polska W roku 2019 przypada: 106. rocznica urodzin i 25. rocznica śmierci.
W trakcie II wojny światowej zaangażował się w akcję zbierania funduszy dla ukrywających się artystów, jak np. Władysław Szpilman. ~gość
Jest doktorem honoris causa wielu uczelni wyższych, m.in. Uniwersytetu Warszawskiego, Jagiellońskiego, Cambridge. ~gość
Dyrygował Los Angeles Philiharmonic Orchestra, San Francisco Symphony Orchestra, BBC Symphony Orchestra, London Sinfonietta. ~gość
Życiorys Witolda Lutosławskiego
Witold Lutosławski – urodzony 25 stycznia 1913 r. w Warszawie polski kompozytor, dyrygent oraz pianista. Lutosławski wychował się w rodzinie o ziemiańskich korzeniach. Komponować zaczął jako dziecko, swoje pierwsze utwory napisał już w wieku 9 lat. Pobierał nauki gry na skrzypcach oraz na fortepianie. Po zdaniu matury Witold Lutosławski studiował matematykę na Uniwersytecie Warszawskim, studia jednak przerwał. Jednocześnie uczył się w konserwatorium w klasie kompozycji i fortepianu. Podczas II wojny światowej był telegrafistą. Grał w warszawskich kawiarniach. Po wojnie Lutosławski podjął współpracę z Polskim Radiem, kierował nagraniami swojej muzyki filmowej. W 1946 r. ożenił się z Danutą Bogusławską. W latach 50. Lutosławski komponował muzykę teatralną i radiową. Był członkiem Związku Kompozytorów Polskich. Jako dyrygent zadebiutował w 1952 r., kiedy to wykonał „Symfonię Oksfordzką” Haydena oraz własne kompozycje: „Piosenki dziecinne” i „Wariacje symfoniczne”. Od 1963 r. rozpoczął regularną pracę dyrygenta. Był jednym z nielicznych polskich artystów, którzy dyrygowali prawie wyłącznie własnym utworom. Jego najważniejsze kompozycje to: „Pięć pieśni do słów K. Iłłakowiczówny”, „Gry weneckie”, „Novelette”, „Koncert podwójny”, „Koncert fortepianowy”, „Preludia taneczne na klarnet” oraz piosenki „Cyrk jedzie”, „Nie oczekuję dziś nikogo”, „Po co śpiewać piosenki”, „Znajdziesz mnie wszędzie”. Witold Lutosławski zmarł 7 lutego 1994 r. w Warszawie.
Śmierć Witolda Lutosławskiego
Witold Lutosławski umiera 07/02/1994
w miejscowości Warszawa, Polska.
Publikacja przedstawia m.in. życie i twórczość: A. Borodinia, C. Debussy'ego, G. Bizeta, I. Strawińskiego, J. Offenbacha, J. S. Bacha, G. Verdiego, F. Liszta, F. Chopina, W. Lutosławskiego, R. Wagner (...)
Powyższe treści mogą być dowolnie kopiowane i modyfikowane, pod warunkiem podania linku zwrotnego.
Dokładamy wszelkich starań, by wszystkie dane zawarte na stronie Biografia24.pl były poprawne. Nie wykluczamy jednak możliwości pojawienia się błędów.
Dodaj treść
Zobacz komentarze
Witold Lutosławski dyrygował Los Angeles Philiharmonic Orchestra, San Francisco Symphony Orchestra, BBC Symphony Orchestra, London Sinfonietta.
Anuluj odpowiedź
Dodaj treść
Witold Lutosławski jest doktorem honoris causa wielu uczelni wyższych, m.in. Uniwersytetu Warszawskiego, Jagiellońskiego, Cambridge.
Anuluj odpowiedź
Dodaj treść
Witold Lutosławski był członkiem Międzynarodowej Rady Muzycznej przy UNESCO. Jego działania sprawiły, ze w 1969 r. przyjęto ustawę, która potępiała nadużywanie muzyki w miejscach publicznych. Według Lutosławskiego nadbiegający zewsząd hałas stępia wrażliwość człowieka na prawdziwą muzykę.
Anuluj odpowiedź
Dodaj treść
Żona Witolda Lutosławskiego, Danuta, była siostrą pisarza, Stanisława Dygata.
Anuluj odpowiedź
Dodaj treść
W trakcie II wojny światowej Witold Lutosławski zaangażował się w akcję zbierania funduszy dla ukrywających się artystów, jak np. Władysław Szpilman.
Zobacz komentarze
Witold Lutosławski dyrygował Los Angeles Philiharmonic Orchestra, San Francisco Symphony Orchestra, BBC Symphony Orchestra, London Sinfonietta.
Witold Lutosławski jest doktorem honoris causa wielu uczelni wyższych, m.in. Uniwersytetu Warszawskiego, Jagiellońskiego, Cambridge.
Witold Lutosławski był członkiem Międzynarodowej Rady Muzycznej przy UNESCO. Jego działania sprawiły, ze w 1969 r. przyjęto ustawę, która potępiała nadużywanie muzyki w miejscach publicznych. Według Lutosławskiego nadbiegający zewsząd hałas stępia wrażliwość człowieka na prawdziwą muzykę.
Żona Witolda Lutosławskiego, Danuta, była siostrą pisarza, Stanisława Dygata.
W trakcie II wojny światowej Witold Lutosławski zaangażował się w akcję zbierania funduszy dla ukrywających się artystów, jak np. Władysław Szpilman.