Violetta Villas

Violetta Villas - życiorys

Violetta Villas ( Czesława Maria Gospodarek z domu Cieślak) urodziła się 10 czerwca 1938 roku w Belgii. Pochodziła z tradycyjnej rodziny, która wiele uwagi przykładała do wychowania na wielu płaszczyznach.

Młodość i nauka

Młoda Violetta przyjechała do Polski w 1946 roku i osiadła w Lewinie Kłodzkim położonym w Kotlinie Kłodzkiej. Szalenie wrażliwa na muzykę rozpoczęła naukę gry na kilku instrumentach – puzonie, skrzypcach i fortepianie, a także uczęszczała na lekcje baletu. W 1956 roku wstąpiła w progi Państwowej Średniej Szkoły Muzycznej w Szczecinie jako uczennica śpiewu solowego. Po zakończeniu tejże szkoły trafiła pod skrzydła prof. Giseli Posch we Wrocławiu , a później znamienitej prof. Eugenii Klopek-Falkowskiej w Warszawie, gdzie doskonaliła swój śpiew. Typowana przez wielu na gwiazdę sceny operowej podjęła zgoła inną decyzję trafiając na estradę.

Droga pełna sukcesów

Pierwsze poważne sukcesy Villas odniosła tuż po debiucie, który miał miejsce w 1960 roku w Polskim Radiu. Piosenka „Dla Ciebie, miły” to przebój tamtych czasów, który po dziś dzień zachwyca słuchaczy. Tak rozpoczęta droga otworzyła jej drzwi do międzynarodowej kariery. Gwiazda podbiła serca Francuzów, a także zrobiła prawdziwą furorę w USA. Jej głos rozbrzmiewał na rozlicznych koncertach radiowych w Szwajcarii, Kanadzie, Belgii, Węgrzech, Tokio, Rio de Janeiro oraz w Izraelu. W 1977 roku artystka wydaje jednak swoją ostatnią płytę z premierowym materiałem, późniejsze są nowymi wersjami wcześniejszych przebojów. Villas zagrała także w wielu spektaklach i filmach min. „Dzięcioł” Jerzego Gruzy. Jednym z największych przebojów jest „List do matki”oraz „Nie ma miłości bez zazdrości”.

Niespełniony talent

Violetta Villas przez wielu jest określana jako niespełniony, polski talent. Istotnie, była osobą o wielkiej osobowości, posiadała absolutny słuch muzyczny i głos, który w nomenklaturze muzycznej jest określany jako sopran koloraturowy o większej skali. Niebywale utalentowana, władała kilkoma językami, przez znawców określana „białym krukiem wokalistki światowej”. Postać szalenie charakterystyczna, a jednocześnie niedoceniona.

Zmarła w tragicznych warunkach 5 grudnia 2011 roku w Lewinie Kłodzkim. Jej śmierć nadal budzi wiele emocji, zwłaszcza że artystka miała przez ostatnie lata swojego życia przebywać w warunkach urągających wszelkim normom.

Teatr Syrena