Stanisław Moniuszko

Stanisław Moniuszko - życiorys

Stanisław Moniuszko — ur. w 1819 r. w Ubielu, zm. w 1872 r. w Warszawie — polski kompozytor, organista, dyrygent i pedagog. Autor około 270 pieśni, w tym dużej ilości oper, operetek, a także baletów i muzyki kościelnej. Jeden z największych polskich kompozytorów okresu romantyzmu, często nazywany ojcem polskiej opery.

Najważniejsze wydarzenia z życia

Choć Stanisław Moniuszko już od najmłodszych lat pod okiem matki uczył się grać na fortepianie, to dopiero, gdy w roku 1827 przeniósł się wraz z rodziną do warszawy, otrzymał pełnoprawne i kompleksowe pierwsze wykształcenie w kierunku muzycznym od organisty w kościele świętej trójcy.

Punkt zwrotny w życiu Stanisława Moniuszki następuje w roku 1837, gdy wyjechał na studia do Berlina, gdzie pod okiem Carla Friedricha Rungenhagena w roku 1840 kończy studia. Tego samego roku wyjechał do Wilna, gdzie zawarł ślub z Aleksandrą Müllerówną, z którą następnie miał dziesięcioro dzieci.

W Wilnie prężnie działał jako kompozytor, pedagog, ale także jako organista i organizator życia muzycznego w mieście.

W roku 1858 przeniósł się z całą rodziną do Warszawy, gdzie podjął się piastowania stanowiska dyrektora i organizatora Opery. Od roku 1864 pełnił dodatkowo funkcję wykładowcy w Instytucie Muzycznym w Warszawie.

W ciągu swojego krótkiego, bo zaledwie 53-letniego życia, jako jeden z niewielu Polaków stał się jeszcze przed śmiercią wybitną postacią. Na tyle znaczącą, że jego pogrzeb stał się narodową manifestacją, która szacuje się, że przyciągnęła nawet do 100 tysięcy ludzi.