Stanisław Moniuszko — ur. w 1819 r. w Ubielu, zm. w 1872 r. w Warszawie — polski kompozytor, organista, dyrygent i pedagog. Autor około 270 pieśni, w tym dużej ilości oper, operetek, a także baletów i muzyki kościelnej. Jeden z największych polskich kompozytorów okresu romantyzmu, często nazywany ojcem polskiej opery.
Choć Stanisław Moniuszko już od najmłodszych lat pod okiem matki uczył się grać na fortepianie, to dopiero, gdy w roku 1827 przeniósł się wraz z rodziną do warszawy, otrzymał pełnoprawne i kompleksowe pierwsze wykształcenie w kierunku muzycznym od organisty w kościele świętej trójcy.
Punkt zwrotny w życiu Stanisława Moniuszki następuje w roku 1837, gdy wyjechał na studia do Berlina, gdzie pod okiem Carla Friedricha Rungenhagena w roku 1840 kończy studia. Tego samego roku wyjechał do Wilna, gdzie zawarł ślub z Aleksandrą Müllerówną, z którą następnie miał dziesięcioro dzieci.
W Wilnie prężnie działał jako kompozytor, pedagog, ale także jako organista i organizator życia muzycznego w mieście.
W roku 1858 przeniósł się z całą rodziną do Warszawy, gdzie podjął się piastowania stanowiska dyrektora i organizatora Opery. Od roku 1864 pełnił dodatkowo funkcję wykładowcy w Instytucie Muzycznym w Warszawie.
W ciągu swojego krótkiego, bo zaledwie 53-letniego życia, jako jeden z niewielu Polaków stał się jeszcze przed śmiercią wybitną postacią. Na tyle znaczącą, że jego pogrzeb stał się narodową manifestacją, która szacuje się, że przyciągnęła nawet do 100 tysięcy ludzi.
Nadesłane przez: gośćJa nic nowego nie tworzę; wędruję po polskich ziemiach, jestem natchniony duchem polskich pieśni ludowych i z nich mimo woli przelewam natchnienie do wszystkich moich dzieł.
Brak przesłanych pytań.
Brak przesłanych wspomnień.
Dodaj treść