Pol Pot

Życiorys Pol Pota

ប៉ុល ពត

Pol Pot, który prawdopodobnie urodził się 19 maja 1925 r. w Prek Sbauv i naprawdę nazywał się Saloth Sar. Inaczej zwany był również „Brat Numer Jeden” czy „Wujek Sekretarz”. Zmarł 15 kwietnia 1998 r. w Along Veng.

Z zawodu był nauczycielem. Poza tym zajmował się działalnością polityczną, w związku z czym był członkiem Komunistycznej Partii Kambodży oraz przywódcą Czerwonych Khmerów. Co najważniejsze, w okresie od 17 kwietnia 1975 r. do 7 stycznia 1979 r., był dyktatorem Kambodży.

Rodzice, w 1934 r. wysłali Pol Pota do klasztoru buddyjskiego Botum Vaddei gdzie spędził rok ucząc się czytać i pisać po khmersku. W 1949 r. rozpoczął studia w Paryżu, gdzie wstąpił do Związku Studentów Khmerskich, z ramienia którego w 1950 r. pojechał do Jugosławii, gdzie pracował przy budowie autostrady.

Prawdopodobnie jesienią lub zimą 1951 r. Pol Pol został członkiem Cercle Marxiste, gdzie zapoznawał się z dziełami komunistycznymi. Do gustu przypadł mu stalinizm, będący oficjalną ideologią Francuskiej Partii Komunistycznej. Jednocześnie stracił zainteresowanie studiami i związał się z Francuską Partią Komunistyczną będącą organizacją antyintelektualną.

Z uwagi na niezdane egzaminy i utratę stypendium, 15 grudnia 1952 r. zaokrętował się na SS „Jamaique” w ten sposób wracając do Kambodży.

W 1960 r. został współzałożycielem Robotniczej Partii Kambodży, która z czasem uległa przekształceniu w Komunistyczną Partię Kambodży. W okresie od 1963 r. do 1979 r. Pol Pot pełnił funkcję sekretarza generalnego tej partii. Swoimi działaniami Pol Pot zdominował partię komunistyczną, tworząc w niej anty-wietnamską frakcję znaną m.in. jako Czerwoni Khmerowie.

1975 r. to okres obalenia rządu przez Czerwonych Khmerów i dojście Pol Pota do najwyższej władzy. Oficjalnie objął stanowisko premiera. Zmienił on nazwę kraju na Demokratyczna Kampucza i tym samym rozpoczął okres jednej z najkrwawszych dyktatur XX wieku.

W latach 1984-1985 została przeprowadzona ofensywa wojsk rządowych i wietnamskich, która doprowadziła do wyparcia z kraju Czerwonych Khmerów. Pol Pot ogłosił przejście na polityczną emeryturę, jednak w rzeczywistości stał na czele ruchu pod kryptonimem „87” i „Brat nr 1”.

W 1997 r. urządzono proces pokazowy Pol Pota, skazując go na dożywotni areszt domowy, w którym zmarł kilka miesięcy później.

Wielu badaczy i środowiska opiniotwórcze uważają go za twórcę najskrajniejszej formy totalitaryzmu w historii ludzkości.