Paul Gauguin

Paul Gauguin - życiorys

Paul Gauguin – francuski malarz urodzony 7 czerwca 1848 r. w Paryżu. Rodzina Gauguina należała do paryskiej elity intelektualnej. Jego babcią była pisarką (Flora Tristan), ojciec –  dziennikarzem (Clovis Gauguin).

Gauguinowie wyemigrowali pod koniec lat 40. do ojczyzny matki Paula, Peru. Ojciec zmarł w podróży. Paul wraz z rodziną powrócił do Francji po kilku latach.

Gauguin nie radził sobie z nauką w szkole, ponieważ prawie w ogóle nie mówił po francusku. Zaciągnął się więc na statek handlowy i podróżował po świecie.

Po osiedleniu się we Francji pracował jako urzędnik giełdowy. W tym czasie zaczął interesować się malarstwem i rzeźbą.

W 1873 r. Gauguin ożenił się.

W 1879 r. po raz pierwszy wystawił jedną ze swoich rzeźb, wkrótce zaś kolejne dzieła. Jego prace znalazły uznanie krytyków.

Wkrótce postanowił całkowicie poświęcić się sztuce, co zaowocowało trudną sytuacją finansową rodziny Gauguinów. Żona, zrażona niepowodzeniami męża, zadecydowała o ich przeprowadzce do Kopenhagi, swojego rodzinnego miasta.

W 1885 r. Paul Gauguin wyjechał wraz ze swoim sześcioletnim synkiem do Pont-Aven we Francji, gdzie przewodził grupie artystów. Kilka lat później zafascynowany egzotyką artysta wyjechał na Tahiti.

Poznał tam młodszą o 30 lat dziewczynę, która została jego modelką i kochanką. Gauguin uwiecznił ją na wielu swoich obrazach. Z powodu kłopotów finansowych artysta dorabiał jako rysownik w biurze katastralnym oraz dziennikarz.

Wkrótce poznał czternastolatkę, która pozowała mu do zdjęć, a później urodziła mu dziecko.

Paul Gauguin zmarł na atak serca 8 maja 1903 r. w Atuona na wyspie Hiva ’Oa na Markizach.

Malarz fascynował się techniką impresjonistyczną, nawiązywał także do sztuki japońskiej oraz sztuki prymitywistów. Tworzył pełne symbolizmu, tajemnicze obrazy. Jego najsłynniejsze dzieła to: „Never more”, „Skąd przybywamy? Kim jesteśmy?” (1887), „Biały koń” (1898), „Złoto ich ciał”, „Żółty Chrystus” (1888), „Walka Jakuba z aniołem” (1888), „Piękna Angele” (1889).

Żółty Chrystus – Paul Gaugain

„Żółty Chrystus” to jeden z najbardziej znanych obrazów Paula Gaugaina. Powstał w 1889 roku podczas pobytu malarza we francuskiej miejscowości Pont-Aven, gdzie Gaugain przyjechał po kłótni z Vincentem van Goghiem, z którym się przyjaźnił.

Obraz namalowany został na płótnie farbami olejnymi. Obok „Wizji po kazaniu” to jeden z dwóch najbardziej znanych obrazów Gaugaina podejmujących tematykę religijną.

Choć obraz przedstawia scenę biblijną, jego wymowa jest niejednoznaczna. Sylwetka Chrystusa rozpięta na krzyżu wyróżnia się uproszczonymi kształtami. Kolory są charakterystyczne, jasne. Scena ukrzyżowania sprawia wrażenie nie do końca realnej – wiąże się to z osadzeniem w ludowym kontekście. Kobiety są ubrane w tradycyjne stroje, a w tle ziemię uprawia rolnik. To powoduje, że nie do końca jest jasne, co jest realne a co wyobrażone.

„Skąd przyszliśmy? Kim jesteśmy? Dokąd idziemy?” – Paul Gaugain

„Skąd przyszliśmy? Kim jesteśmy? Dokąd idziemy?” autorstwa Paula Gauguina to obraz utrzymany w nurcie postimpresjonistycznym, cechujący się użyciem niezwykle żywych kolorów, połączonych ze zdecydowanymi pociągnięciami pędzla. Mocno uwidocznione uczucia nadają postaciom ekspresji, a styl zdradza wpływy awangardowych kierunków końca XIX wieku.

Za życia Gauguin uznał właśnie to płótno za swoje największe osiągnięcie, twierdząc, iż nigdy nie namalował niczego podobnego i nie stworzy żadnego obrazu, który mógłby równać się z tym dziełem.

Według zaleceń samego autora, żeby właściwie odczytać metaforyczne znacznie obrazu, należy go czytać od prawej do lewej, podążając wzrokiem za trzema głównymi postaciami na płótnie.

Pierwszą z nich jest dziecko, któremu towarzyszą trzy kobiety. Jest to symboliczny początek egzystencji, która następnie przeradza się w codzienność dorosłości, reprezentowaną przez grupę postaci w centrum obrazu – jako że obraz powstawał na Tahiti, ten etap życia został przedstawiony przez typowy dla krajobrazu wyspy zbiór owoców.

W lewej części płótna możemy zauważyć siedzącą, starszą kobietę, która w spokoju oczekuje na śmierć. Błękitny posąg widoczny w tle według Gauguina reprezentuje wyższą siłę, czuwającą ponad całością ludzkiego życia.