W podręcznikach historii sztuki wiele pisze się na temat ucha van Gogha. Ponoć artysta odciął je sobie własnoręcznie tuż przed Bożym Narodzeniem w roku 1888.
Powszechnie uważa się, że artysta odciął sobie ucho w przypływie szału. Czy jednak rzeczywiście tak było? Współczesne badania historyków wskazują na trochę inny przebieg tego wydarzenia.
Mogło to być związane z dosyć burzliwym relacjami van Gogha z innym wielkim artystą, jakim był Gauguin. Malarze przyjaźnili się ze sobą, jednak na pewno nie była to łatwa znajomość.
Współczesne ustawienia historyków sugerują, że po kłótni przyjaciół, to właśnie ten drugi wielki malarz mógł odciąć mu ucho. Mężczyźni postanowili utrzymać to w tajemnicy, jednak ich relacje od tego czasu praktycznie przestały istnieć.
Dzieło „Jedzący Kartofle” van Gogha to tak naprawdę dwa obrazy, które mają ten sam tytuł. Pierwszy powstał jako wstępna wersja, drugi natomiast to obraz obecnie znajdujący się w muzeum van Gogha w Amsterdamie. Datowane są na rok 1885, powstały w Nuenen.
Obraz ten uważany jest za pierwsze arcydzieło artysty, powstałe w początkowym okresie jego pracy twórczej. Dominują na nim bardzo ciemne, ziemiste barwy, kolorystyka jest raczej smutna. Obraz został namalowany techniką farb olejnych na płótnie. Historia powstania związana jest z wysiłkami czynionymi przez artystę w kierunku tego, aby ukazać pełnię swoich możliwości artystycznych. Powstanie tego obrazu poprzedzały zatem liczne próby ujęcia między innymi kilku postaci na jednej kompozycji. Van Goghowi pozowali wtedy między innymi znajomi, a on przygotowywał szkice, które były niejako treningiem przed stworzeniem już głównego tytułowego dzieła.
To właśnie ten obraz uważany jest za jeden z przełomowych, naprawdę dużych dzieł artysty. Zarówno wersja ostateczna, jak też wersja pierwsza, w przeszłości padły łupem złodziei.
Słoneczniki Van Gogha to jeden z najbardziej znanych obrazów w historii sztuki. Warto jednak wiedzieć, że tak naprawdę to cała seria dzieł, wśród których szczególnie jeden jest mocno rozpoznawany. W skład serii wchodzi 11 obrazów, które powstały podczas pobytu artysty w Paryżu oraz Arles.
Jak sama nazwa wskazuje, ta seria obrazów przedstawia bukiety słoneczników, które znajdują się w różnej fazie wzrostu. Obrazy zostały namalowane techniką farb olejnych na płótnie. Ich kolorystyka jest ciepła, dominują odcienie żółci i złota, a także ciemnej pomarańczy.
Najbardziej rozpoznawany z serii, czyli obraz ” Dwanaście słoneczników w wazie”, jest datowany na rok 1888. To właśnie to dzieło, które van Gogh namalował w trakcie swojego pobytu w Arles, przyczyniło się do tak niesamowitej sławy malarza praktycznie na całym świecie. Van Gogh tworzył te dzieła z myślą o udekorowaniu pracowni malarskiej, którą miał dzielić wraz z innym sławnym artystą, czyli Gauguinem. Obecnie obrazy z tej serii znajdują się między innymi w muzeum w Monachium oraz Amsterdamie.
Autoportret van Gogha to obraz olejny, namalowany w roku 1889. Dzieło to przedstawia popiersie swego twórcy, którego niespokojna twarz wyróżnia się na tle reszty kompozycji, utrzymanej w charakterystycznej, błękitnej kolorystyce. Pomimo prostoty przekazu obraz ten budzi swoisty niepokój, którego istotę stanowi wychudła twarz i niespokojne spojrzenie autora. Uczucie to jest pogłębione poprzez charakterystyczne, wirujące tło, podkreślające dotychczasowe, trudne przeżycia van Gogha.
Van Gogh namalował swój „Autoportret” na rok przed śmiercią. Jego marzeniem było stworzenie autoportretu, którego realizm przewyższałby dotychczasowe dzieła. Obraz ten był jednym z trzech (o tej samej tematyce), powstałych w końcowym etapie życia artysty. Co ciekawe, to właśnie on jest najsłynniejszym. Być może ma na to wpływ specyficzna kompozycja dzieła, w której autor został przedstawiony od lewej, to jest nie ranionej części swego ciała.
Autoportret van Gogha jest czymś więcej, niż tylko obrazem. To prawdziwe dzieło, uwypuklające głębię psychiki artysty w ostatnich miesiącach jego niezwykłego życia.
Brak przesłanych cytatów.
Brak przesłanych pytań.
Brak przesłanych wspomnień.
Holenderski malarz.
Vincent van Gogh przeżył dokładnie 37 lat.
Vincent van Gogh miał 170 cm wzrostu.
Vincent van Gogh urodził się 30/03/1853.
Vincent van Gogh zmarł 29/07/1890.
Vincent van Gogh urodził się w miejscowości Zundert, Holandia.
Vincent van Gogh zmarł w miejscowości Auvers-sur-Oise, Francja.
Używamy cookies.
Polityka Prywatności
Zobacz komentarze
Po kłótni z malarzem, Paulem Gauguinem, w wyniku nerwicy i halucynacji Vincent van Gogh obciął sobie lewe ucho, po czym wręczył je swojej przyjaciółce – prostytutce.
Polecam książkę "Kobiety w życiu Van Gogh'a" - nie tylko opowiada o wpływach kobiet w jego życiu na sztukę, ale również o samym Vincencie :)
Vincent van Gogh zaczął malować w wieku około 27 lat. Jego ostatni obraz powstał 10 lat później. W tym czasie stworzył ok. 900 płócien.
Vincent van Gogh lubował się w trunku zwanym tujon. Badania naukowców odkryły, że po jego spożyciu zwiększa się wrażliwość na barwę żółtą. Fakt ten może wyjaśnić fenomen niektórych obrazów malarza.
Vincent van Gogh nie urodził się 20 marca, a 30 marca!
pisze sie kolejne
nie narzekaj
Był homoseksualistą.