Krzysztof Komeda

Krzysztof Komeda - życiorys

Krzysztof Trzciński, znany jako Komeda urodził się 27.04.1931r. w Poznaniu, zmarł 23.04.1969r. w Warszawie, w wieku zaledwie 38 lat. Był z zawodu lekarzem laryngologiem, lecz znany jest jako muzyk jazzowy, kompozytor muzyki filmowej (napisał muzykę aż do 65 filmów), popularnych standardów jazzowych, pianista.

Jego syn – Wojciech Trzciński poszedł w ślady ojca, również jest kompozytorem, pianistą, gitarzystą, autorem muzyki znanych piosenek różnych wykonawców. Żoną Krzysztofa była Zofia Trzcińska, pomagająca mężowi w karierze jako manager.

Krzysztof Komeda Trzciński od 4 roku życia uczył się gry na fortepianie. Mając zaledwie osiem lat, został przyjęty do Konserwatorium Poznańskiego.

Lata wojny spędził z rodziną w Częstochowie, tam uczył się muzyki prywatnie, przekradając się na lekcje na teren tamtejszego getta. Szkołę średnią ukończył w Ostrowie Wielkopolskim.

Tam, razem z Witoldem Kujawskim, kolegą ze szkoły zaczął grać jazz. Muzyka jazzowa była wówczas zakazana ze względów politycznych. Koledzy wyjeżdżali do krakowskiego mieszkania Witolda, aby nielegalnie muzykować w towarzystwie innych jazzmenów: Matuszkiewicza, Walaska, Borowca.

Jednocześnie Komeda kształcił się w zupełnie innym kierunku na Akademii Medycznej w Poznaniu, którą ukończył, zostając lekarzem laryngologiem. Przybrał wówczas pseudonim Komeda, aby nie być kojarzony z jazzem i nie mieć problemów z przełożonymi i kolegami z pracy.

Wkrótce zrezygnował jednak z pracy w służbie zdrowia, aby całkowicie poświęcić się muzyce.

W roku 1956 utworzył grupę „Komeda Sextet”, która jako pierwsza w Polsce grała nowoczesną muzykę jazzową, „modern jazz”. Muzycy odnosili sukcesy na festiwalach w kraju i za granicą.

W późniejszych latach Krzysztof Komeda skupił się na muzyce filmowej, którą tworzył we współpracy z różnymi polskimi reżyserami: Wajdą, Nasfeterem, Morgensternem, Polańskim. Tworzył wspaniałą muzykę, znacząco podnoszącą wartość filmów.

W roku 1968 wyjechał do USA, żeby pracować nad muzyką do dwóch filmów, jeden z nich to „Dziecko Rosemary” Romana Polańskiego. W grudniu uległ wypadkowi w Los Angeles. Spacerując z Markiem Hłaską – prawdopodobnie został przez niego nieumyślnie popchnięty i zraniony w głowę.

Po kilku tygodniach migren na jaw wyszedł krwiak mózgu.

Przewieziony został do kraju w kwietniu następnego roku. W kilka dni później zmarł w szpitalu w Warszawie.