Jerzy Jarocki

Życiorys Jerzego Jarockiego

Jerzy Jarocki urodził się 11 maja 1929 roku w Warszawie i zmarł 10 października 2012 roku w tym samym mieście. Był polskim pedagogiem, tłumaczem, dramaturgiem i polskim reżyserem teatralnym, przez wielu nazywanym jednym z najważniejszych twórców tego typu w Polsce powojennej. Podczas swej działalności był związany ze Starym Teatrem im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie oraz Teatrem Narodowym w Warszawie. Był bratem pisarza Roberta Jarockiego.

Jarocki ukończył studia aktorskie na Wydziale Aktorskim Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie. Sztuki reżyserowania uczył się w Moskwie – w Państwowym Instytucie Sztuki Teatralnej.

W swej karierze wystawił szereg sztuk – między innymi „Tango” Mrożka (2009) oraz „Sprawę” wg „Samuela Zborowskiego” Słowackiego (2011). Reżyserował również za granicą – między innymi w Monachium, Zurychu czy Belgradzie. Działalność reżyserską łączył z dydaktyczną.

Otrzymał szereg nagród za swoją działalność – między innymi Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1974 r.) oraz Doktor honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie (2000 r.). W 2018 roku została wydana jego biografia autorstwa Elżbiety Koniecznej pt. „Jerzy Jarocki. Biografia”.

Ciekawostki o Jerzym Jarockim

• Wystawiał swoje sztuki także za granicą, m.in. w Zurychu i Monachium. ~gość
• Interesujące ciekawostki o Jerzym Jarockim znaleźć można w książce "Kogo szukał, czego chciał" (wyd. Muza).

Członkowie Polskiej Akademii Umiejętności