Hugo Steinhaus

Hugo Steinhaus - życiorys

Hugo Steinhaus – urodził się w Jaśle 14 stycznia 1887 roku. Pochodził z majętnej rodziny, aż do 9 roku życia pobierał prywatne lekcje w domu. Jego rodzice przykładali dużą wagę do wykształcenia Hugo, już w dzieciństwie biegle posługiwał się kilkoma językami obcymi. Po ukończeniu szkoły rozpoczął studia matematyczne oraz filozoficzne na Wydziale Filozoficznym uniwersytetu Lwowskiego, lecz po roku zmienił uczelnię aby kontynuować naukę w Getyndze. Przeniósł się tam ze względu na przypadkowe spotkanie profesora Jollesa, który był wybitnym specjalistą w zakresie geometrii wykreślanej. W 1911 roku zmuszony został do wstąpienia do CK Armii lecz szybko został zwolniony z służby z powodu problemów z sercem.

W roku 1918 opublikował swoją pierwszą pracę „Additive und stetige Funktionaloperationen”, która uważana jest za pierwszą polską pracę o operacjach funkcyjnych. Dwa lata później został profesorem nadzwyczajnym matematyki na Uniwersytecie Lwowskim, a w 1923 awansował na profesora zwyczajnego. Wraz z innymi matematykami i Stefanem Banacha’em stworzyli silny ośrodek matematyczny zwany lwowską szkołą matematyczną. Ich obszarem badań była analiza funkcjonalna. W roku 1929 Hugo stał się współzałożycielem czasopisma „Studia Mathematica”, które zyskało zasięg międzynarodowy.

Tuż przed wojną w 19838 roku wynalazł introwizor, który został opatentowany w USA. W czasach wojennych ze względu na żydowskie pochodzenie Steinhaus wraz z rodziną ukrywał się w mieszkaniach znajomych. Pod koniec wojny udało mu się otrzymać fikcyjne dokumenty, które pozwoliły na uczestnictwo w tajnym nauczaniu oraz uniknięcie aresztowania. Po wojnie kontynuował karierę naukową na wielu uniwersytetach w Polsce. Zmarł w 1972 roku we Wrocławiu.