Franz Schubert

Franz Schubert - życiorys

Franz Peter Schubert – austriacki kompozytor, urodzony 31 stycznia 1797 r. w Himmelpfortgrund. Był jednym z najwybitniejszych przedstawicieli romantyzmu. Schubert wychował się w ubogiej rodzinie, był dwunastym z czternaściorga dzieci. Jego pierwszym nauczycielem był ojciec. Przez 5 lat śpiewał w kapeli chłopięcej w Konwikcie Cesarsko Królewskim w Wiedniu, następnie uczył się u V. Ružički – gry na organach oraz kompozycji u A. Salieriego. Od 1814 do 1816 r. Franz Schubert pracował jako nauczyciel. W tym czasie zaczął komponować, inspirował się dziełami Goethego. Schubert zaczął organizować koncerty, podczas których przyjaciele grali jego utwory. W 1818 zrezygnował z pracy w szkole i postanowił poświęcić się komponowaniu. Artysta komponował najczęściej pieśni i muzykę symfoniczną. Jego najsłynniejsze utwory to: VII Symfonia C-dur (1828) i IX Symfonia C-dur Wielka (1825) oraz cykle pieśni: „Piękna młynarka” (1823), „Łabędzi śpiew” (1828), oraz samodzielne: „Małgorzata przy kołowrotku” (1814), „Król elfów” (1815), „Śmierć i dziewczyna” (1817). Frank Schubert zmarł 15 listopaca 1828 r. w Wiedniu prawdopodobnie na tyfus brzuszny.