Ferenc Liszt

Ferenc Liszt - życiorys

Ferenc Liszt – urodzony 22 października 1811 r. węgierski kompozytor i pianista. Przedstawiciel epoki romantyzmu. Zainteresowanie muzyką Ferenc odziedziczył po swoim ojcu, który grał na pianinie, skrzypcach i gitarze, występował na dworze księcia Nikolausa II Esterházego oraz osobiście znał Hummela i Beethovena. Uczył siedmioletniego Ferenca gry na pianinie. Ferenc Liszt bardzo wcześnie zaczął komponować swoje pierwsze utwory – już w wieku ośmiu lat. Przed większą publicznością debiutował w 1822 r. podczas koncertu „Landständischer Saal”, który okazał się wielkim sukcesem. Jako nastolatek zarabiał na życie dając korepetycje z gry na pianinie. W 1834 r. skomponował słynne „Harmonies poétiques et religieuses”. Lata 40. to okres nazywany często „lisztomanią”. Liszt był popularny niemal w całej Europie, którą zwiedzał podczas licznych koncertów. Namówiony przez księżniczkę Carolyne zu Sayn-Wittgenstein zarzucił na pewien czas koncertowanie, by oddać się komponowaniu. W latach 60., po otrzymaniu wiadomości o śmierci dwójki swoich dzieci ze związku z Countess Marie d’Agoult, wpadł w depresję i zaczął wieść samotnicze życie. W 1865 r. przyjął święcenie kapłańskie. Ferenc Liszt zmarł 31 lipca 1886 r. Jego najważniejsze utwory to: 12 poematów symfonicznych, koncerty fortepianowe „Es-dur” i „A-du”r, symfonie „Faustowska” i „Dantejska”, „Sonata h-moll” na fortepian.