David Gilmour

David Gilmour - życiorys

David Gilmour – angielski muzyk rockowy, były członek legendarnej grupy Pink Floyd urodził się 6 marca 1946 r. w Cambridge. Jego ojciec był wykładowcą na Uniwersytecie Cambridge, a matka nauczycielką. W wieku 13 lat Gilmour z pomocą podręczników instruktażowych opanował grę na gitarze. Wkrótce też zaczął grywać w lokalnych pubach, początkowo jako członek grupy The Newcomers, a potem The Ramblers. Niedługo potem, w szkole średniej, poznał Rogera „Syda” Barretta, którego uczył gry na gitarze i wspólnie z którym grywał na ulicach, zarabiając w ten sposób pieniądze. W 1964 r. David Gilmour założył swój własny zespół, Joker’s Wild, wykonujący przeboje Beatlesów, Beach Boys’ów i The Four Season. Na przełomie 1967 i 1968 r. muzyka zaproszono do wspólnych występów z zespołem Pink Floyd. Niedługo potem Gilmour zastąpił tam swojego kolegę, Barretta. Pink Floyd stał się z jednym z najbardziej charakterystycznych zespołów lat 70. i odniósł komercyjny sukces. Pod koniec lat 70. konflikty pomiędzy Gilmourem a frontmanem grupy, Rogerem Watersem, zaczęły się nawarstwiać. W 1978 r. Gilmour wydał pierwszą solową płytę, zatytułowaną po prostu jego imieniem i nazwiskiem. Album zebrał bardzo dobre recenzje. W połowie lat 80. z Pink Floyd odszedł Waters. W 1987 r. grupa wydała płytę „A Momentary Lapse of Reason”, a po siedmiu latach ostatni w swojej karierze album „The Division Bell”. W tym czasie David Gilmour współpracował z wieloma światowej sławy muzykami, m.in. z Ringo Starrem, Tomem Jonesem, Eltonem Johnem, Paulem McCartneyem, zespołem The Who i Supertramp. W 2005 r. powstała genialna płyta Gilmoura, „On An Island”.

Wykonawcy Columbia Records Pink Floyd