Dalajlama XIV

Dalajlama XIV - życiorys

Tenzin Gjaco – urodzony 6 lipca 1935 r. w Taktser w północno-wschodnim Tybecie XIV Dalajlama, przywódca Tybetańczyków. Jego świeckie imię brzmiało Lhamo Thondup. Był dziewiątym dzieckiem w rodzinie ubogich rolników. Kiedy chłopiec miał 2 lata, rozpoznano w nim inkarnację XIII Dalajlamy, Tubtena Gjaco. W wieku 6 lat rozpoczął przyklasztorną edukację. Uczył się logiki, tybetańskiej kultury i sztuki, sanskrytu, medycyny i filozofii buddyjskiej. W 1950 r. Tanzin Gjaco otrzymał pełnię władzy politycznej w Tybecie. Cztery lata później rozpoczął pokojowe negocjacje w Pekinie. W 1959 r. przystąpił do egzaminu kończącego jego edukację. Odbył się on w czasie dorocznego święta Mynlam i miał miejsce w Ihaskiej świątyni Dżokhaj. Tenzing Gjaco zdał egzamin z wyróżnieniem, zdobywając zarazem tytuł gesze Iharampy, który można porównać do doktoratu z filozofii buddyjskiej. W tym samym roku władze chińskie w okrutny sposób przerwały tybetańskie powstania w Lhasie. Dalajlama wraz ze swoim rządem musiał uciekać do Dharamsali w północnych Indiach. W 1963 r. przedstawił pismo nazwane później „Kartą Narodu Tybetańskiego Na Wygnaniu” – demokratyczną konstytucję. W latach 90. powstała  demokratyczna administracja na wygnaniu. W 1989 r. Dalajlama otrzymał Pokojową Nagrodę Nobla.

Dalajlama National People's Congress deputy