Václav Havel

Václav Havel - życiorys

Václav Havel – urodzony 5 października 1936 r. w Pradze czeski pisarz i dramaturg. Ostatni prezydent Czechosłowacji i pierwszy Republiki Czeskiej. Debiutował jako krytyk teatralny w 1955 w piśmie „Kveten”. Pracował w teatrze Na Balustradzie w Pradze w latach 60. Przewodniczący rady redakcyjnej miesięcznika „Tvar”. Wydalony z teatru za aktywną działalność w tzw. praskiej wiośnie. Sygnatariusz petycji do rządu czechosłowackiego w 1969. Objęty zakazem publikacji, pracował jako robotnik w browarze, następnie założył wydawnictwo Edice Expedice. Współtwórca Karty 77. Członek Komitetu Obrony Prześladowanych za Przekonania. Wybrany prezydentem Czechosłowacji po aksamitnej rewolucji w 1989 r. W 1993 wybrany na prezydenta Republiki Czeskiej, pozostawał na tym stanowisku do 2003 r. Autor sztuk teatralnych „Garden Party” (1963), „Powiadomienie” (1965), „Spiskowcy” (1974), „Audiencja” (1976), „Górski hotel” (1981), esejów „Siła bezsilnych” (1978), zbioru listów do żony „Listy do Olgi” (1986).

 

Sławni członkowie American Academy of Arts and Sciences Członkowie Bavarian Academy of Fine Arts Czech Helsinki Comitee Forum Obywatelskie Karta 77 Klub Rzymski Komitet Obrony Niesprawiedliwie Prześladowanych Niemiecka Akademia Języka i Poezji Royal Society of Literature Skauting