Św. Irena z Tesaloniki

Życiorys Św. Ireny z Tesalonik

Irena z Tesaloniki znana jest również jako Irena Akwilejska. Męczennica i dziewica uznana za świętą nie tylko przez Kościół katolicki, ale także prawosławny, ormiański, koptyjski i syryjski. W ikonografii święta Irena przedstawiana jest zawsze w towarzystwie swoich sióstr.

Wszystkie trzymają w dłoniach krzyże i są do siebie bliźniaczo podobne. Różnią je tylko kolory szat oraz to, że Irena w odróżnieniu od sióstr trzyma krzyż w prawej dłoni.

W Kościele katolickim wspomnienie liturgiczne świętej Ireny z Tesaloniki przypada na 1 lub 5 kwietnia. Jest ona uznawana za patronkę dziewcząt, a także chroniącą przed burzami i pożarami. Relikwie świętej Ireny znajdowały się w aż 5 kościołach w Konstantynopolu. Dziś znajdują się one we włoskim Lecce.

Dzieciństwo i wczesna młodość

Irena przyszła na świat w III wieku w Akwilei, jednak dokładna data jej urodzin nie jest znana. Najbardziej wiarygodne informacje na jej temat pochodzą z „Akt męczeńskich”, spisanych ponoć przez naocznego świadka wydarzeń.

Irena pochodziła z zamożnej rodziny i miała jeszcze dwie siostry – Agapę i Chionę. Lata ich młodości przypadały na czasy panowania cesarza Dioklecjana, znanego w historii jako jednego z największych wrogów chrześcijan.

Czas rozwoju i kariera

Irena, a także jej siostry – Agape i Chiona, znane były ze swojej gorliwej wiary. Niestety nie był to łatwy czas dla chrześcijan. Podczas prześladowań, siostry złamały edykt Dioklecjana, ponieważ przechowywały święte księgi.

Aby uchronić się przed prześladowaniami ze strony cesarza, siostry postanowiły uciec w góry i tam się ukryć. Wróciły do miasta dopiero wtedy, gdy atmosfera się uspokoiła. Niestety, uwaga władz często kierowana była na siostry, gdyż nie ukrywały one tego, że są chrześcijankami.

Po swoim powrocie okazało się, że ktoś na nie doniósł. Zostały wezwane do sędziego Dulcycjusza, który skazał je na pobyt w domu publicznym. Siostry mogły uratować swoje życie, jednak warunkiem było odstąpienie od wiary.

Irena oraz jej siostry nie zgodziły się i okazały ogromną stanowczość w wierze. Zrezygnowanie z Boga oznaczało dla nich niewolę w rękach szatana, co było gorsze od utraty życia.

Ostatnie chwile życia

1 kwietnia 304 roku prefekt Dulcycjusz wydał okrutny wyrok na Irenę i jej siostry – wszystkie miały zostać spalone na stosie. Ostatecznie Irena zginęła na skutek przebicia strzałą z łuku, zaś siostry Agape i Chionia zostały spalone na stosie dzień wcześniej.

Święta Irena z Tesaloniki to symbol dziewicy, męczennicy i kobiety, która za wiarę gotowa była ponieść najwyższą cenę – oddać własne życie. Jej imię tłumaczone z języka greckiego oznacza „pokój” i tak też może się kojarzyć jej osoba, która pragnęła pokoju dla wszystkich chrześcijan.

Święta Irena z Tesaloniki jest wspominana w „Martyrologium Romanum” dnia 5 kwietnia, wraz z siostrami. W Kościele katolickim odmawiana jest modlitwa do świętej Ireny:

„Wszechmogący, Wieczny Boże, z Twoją pomocą święta Irena, aż do śmierci walczyła w obronie wiary, spraw za jej wstawiennictwem, abyśmy z miłości ku Tobie cierpliwie znosili wszelkie przeciwności i ze wszystkich sił dążyli do Ciebie, bo Ty jesteś prawdziwym życiem. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.”