Św. Hieronim

Św. Hieronim - życiorys

Święty Hieronim ze Strydonu to dziś patron tłumaczy, bibliotekarzy, archeologów, archiwistów, a także uczniów i studentów. Uchodzi on w Kościele katolickim za jednego z najwybitniejszych uczonych. Czczony jest także w Cerkwi Prawosławnej.

Za jego największe dokonanie uważa się przetłumaczenie Pisma Świętego z języków greckiego i hebrajskiego, na język łaciński. Przekład ten znany jest jako „Wulgata” i po dziś dzień stanowi oficjalne tłumaczenie, uznawane przez Kościół rzymskokatolicki.

Wizerunek świętego Hieronima to zazwyczaj przedstawienie go jako kardynała, uczonego, pustelnika lub ascety. Jego atrybuty to Pismo Święte, krzyż, czaszka, lew i gołębica.

W Kościele prawosławnym przedstawiany jest jako starzec w habicie. Beatyfikacja Hieronima miała miejsce w 1747 roku przez papieża Benedykta XIV, zaś kanonizacja w 1767 roku, za pontyfikatu papieża Klemensa XIII

Dzieciństwo i wczesna młodość

Hieronim ze Strydonu urodził się między 331 a 347 rokiem (dokładna data jest sporna) w Strydonie w Dalmacji. Pochodził z rodziny Iliryjczyków, zaś oboje jego rodzice byli chrześcijanami. Mimo to chrzest przyjął dopiero w 360 roku, a udzielił mu go prawdopodobnie papież Liberiusz.

Aby poznać tajniki filozofii i retoryki, młody Hieronim wyruszył do Rzymu. Tam uczył się pod okiem nauczycieli: Wiktorinusa i Eliusza Donata. W Rzymie Hieronim spędził kilka lat, a następnie osiedlił się w Trewirze. Jego rodzice marzyli, aby syn zrobił karierę jako urzędnik, on jednak podjął studia teologiczne.

Kariera i czas rozwoju

Około 373 roku Hieronim wybrał się w długą podróż na Wschód – przez Trację, Azję Mniejszą, aż do północnej Syrii. W tym czasie chciał rozwijać się naukowo, zaś wizja, którą miał, skłoniła go, aby swoje życie poświęcić Bogu.

Od tego czasu zaczął prowadzić życie ubogiego i skromnego ascety. Podczas podróży spędził trochę czasu na pustyni Chalcydyckiej, gdzie prawdopodobnie nauczył się języka hebrajskiego. Po trudach długiej podróży Hieronim zatrzymał się w Antiochii. Uzyskał tam święcenia kapłańskie, a dwa kolejne lata zamieszkiwał w Konstantynopolu.

W latach 382-385 powrócił do Rzymu, gdzie był doradcą papieża Damazyna. Zdobył sobie w tym czasie sympatię chrześcijan oraz nawiązał dobre relacje z zamożnymi i wpływowymi rodzinami rzymskimi. W tym czasie powstało dzieło jego życia. Była to „Wulgata”, czyli tłumaczenie Pisma Świętego na łacinę.

Końcowe lata życia

Śmierć papieża Damazyna przyniosła trudne lata dla Hieronima. Stracił on swoje stanowisko, a także został oskarżony o nieodpowiednie relacje z wdową Paulą. W 385 roku wrócił do Antiochii. Od 388 roku prowadził życie pustelnika nieopodal Betlejem.

W tym czasie stworzył ostateczną wersję tłumaczenia Starego Testamentu, liczne komentarze do Pisma Świętego, a także pisma, które wywołały wiele kontrowersji, gdyż krytykowały ówczesnego biskupa.

Heronim zmarł 30 września 419 lub 420 roku w Betlejem. W tym też dniu, każdego roku wspomina się go w Kościele katolickim. Był wybitnym uczonym, którego wyróżniała pracowitość, wiedza oraz umiłowanie Boga i Biblii.

secretary