Św. Cyryl i Metody

Życiorys Św. Cyryla i Metodego

Święci Cyryl i Metody to najważniejsi święci kościoła greckokatolickiego, warto podkreślić, że są także świętymi kościoła rzymskokatolickiego. Nazywa ich się także Braćmi Sołuńskimi (od nazwy Sołuń, którą określano niegdyś Saloniki).

Ci bizantyńscy misjonarze w IX wieku prowadzili misje chrystianizacyjne na ziemiach zamieszkałych przez Słowian. Ze względu na ogromny wpływ na kształt rytu słowiańskiego nazywamy ich apostołami Słowian. Od 1980 roku są także współpatronami Europy.

Dzieciństwo i lata młodości

Święty Cyryl urodził się jako Konstantyn w Tesalonice w 827 roku. Z kolei Metody otrzymał na imię Michał, a urodził się w 815 roku. Święci byli braćmi. Pochodzili w wielodzietnej chrześcijańskiej rodziny. Ich ojciec, Leon był Grekiem. Pełnił funkcję wysoko postawionego urzędnika. Swój urząd sprawował jako dowódca wojskowy.

Według niektórych przekazów matka Cyryla i Metodego miała mieć słowiańskie korzenie, a język słowiański był powszechnie znany większości mieszkańców Tesaloniki. Kultura i język słowiański były obecne w ich domu na co dzień, od najmłodszych lat ich życia.

Rozwój kariery i działalność

Po krótkiej karierze w administracji Michał został mnichem w położonym w Bitynii na górze Olimp kompleksie klasztornym. Po wstąpieniu do klasztoru przyjął imię Metody. Konstantyn ukończył studia filozoficzne w Konstantynopolu.

Wykładał w akademii i pracował jako bibliotekarz przy księgozbiorze Hagia Sophia. Znał osobiście patriarchę Konstantynopola. W 855 roku zdecydował się dołączyć do brata i został mnichem w klasztorze w Bitynii na górze Olimp, nadal używał imienia Konstantyn. Aby prowadzić działalność misjonarską, nauczył się języka hebrajskiego i syryjskiego.

Pierwsze misje świętych miały charakter dyplomatyczny i nie miały jeszcze wiele wspólnego z późniejszymi misjami chrystianizacyjnymi. Prowadzili je wśród Chazarów na Krymie oraz w Bułgarii.

Następnie zostali wysłani przez cesarza bizantyjskiego Michała III do Państwa Wielkomorawskiego, aby załagodzić spór między chrześcijanami, Żydami i Saracenami. Rozpoczęta w 862 roku wyprawa na Morawy była najważniejszą misją chrystianizacyjną świętych Cyryla i Metodego.

Końcowe lata życia

Podczas misji chrystianizacyjnej na Morawach Konstantyn i Metody napotkali trudności. Pomimo poparcia sprawujących władzę patriarchy św. Ignacego i księcia Rościsława nie uniknęli konfliktu z zależnym od Kościoła zachodniego klerem frankońskim.

W związku z próbą wprowadzenia do liturgii języka słowiańskiego zostali oskarżeni herezję i naruszenie prawa trzech języków. W związku z trudnościami zmuszeni zostali do opuszczenia Państwa Wielkomorawskiego. Udali się do Panonii, a następnie do Wenecji.

Chcąc utwierdzić swoją pozycję, a przede wszystkim zyskać poparcie dla swojej działalności misyjnej i wprowadzania liturgii słowiańskiej w 868 udali się do Rzymu. Swoją postawą oraz darami jak relikwie św. Klemensa zjednali sobie poparcie nowego papieża – Hadriana II. Wcześniejszy papież Mikołaj I nie był przychylny ich działaniom.

Trudy podróży okazały się dla Konstantyna zbyt ciężkie. Postanowił zostać w Rzymie, gdzie w jednym z greckich klasztorów dokonał żywota w 869 roku. Warto podkreślić, że dopiero w ostatnim roku życia przyjął on imię Cyryl.

Metody kontynuował działalność misyjną. Jako arcybiskup Sirmium sprawował jurysdykcję nad Morawami i Panonią.

Jego działanie po raz kolejny zostało zakwestionowane i uznane za herezję – za poparciem niemieckiego duchowieństwa, a także Ludwika II Niemieckiego został skazany i uwięziony na wyspie Reichenau na Jeziorze Bodeńskim.

Po wstawiennictwie papieża Jana VIII został uwolniony i przyjęty na dworze księcia morawskiego Świętopełka I, gdzie mógł kontynuować swoje dzieło. Zmarł w 885 roku na Morawach.

Najważniejsze fakty

W trakcie działalności misjonarskiej bracia opracowali głagolicę – alfabet oddający dźwięki występujące w języku staro-cerkiewno-słowiańskim składający się z 38 znaków. Warto pamiętać, że jeden z uczniów Metodego stworzył cyrylicę poprzez dodanie do głagolicy majuskuły.

Ich zasługą jest także przekład Pisma Świętego i pism liturgicznych na język staro-cerkiewno-słowiański. Dzięki temu powstała liturgia słowiańska korzystająca w swoim obrządku z języka słowiańskiego, wpłynęła także na rozwój kultury Słowian i popularyzuję piśmiennictwa.

Święci Cyryl i Metody są ważni nie tylko dla kościoła greckokatolickiego. W 1980 roku papież Jan Paweł II ogłosił ich partonami Europy, poświęcił im także napisaną w 1985 roku encyklikę „Slavorum apostoli”.

Siedmiu Apostołów Bułgarii