Św. Agnieszka Rzymianka

Św. Agnieszka Rzymianka - życiorys

Św. Agnieszka Rzymianka żyła w latach 291-304 jest  świętą zarówno Kościoła prawosławnego, jak i katolickiego. Uznana dziewica i męczennica.

Dzieciństwo

Dokładna data narodzin św. Agnieszki Rzymianki nie jest znana, jednak najczęściej wymienia się rok 291. Była córką bardzo zamożnych rodziców, którzy mieli pochodzenie szlacheckie.

W źródłach można znaleźć informację o tym, że była bardzo piękna, jednak na szczególną uwagę zasługuje piękno jej duszy. W okolicach dziesiątego roku życia złożyła śluby dozgonnej czystości Jezusowi.

Jej pięknem zachwycali się chłopcy z tak zwanych dobrych rodów. W wieku trzynastu lat spotkała syna Symfroniusza, który był synem prefekta rzymskiego. To właśnie on przybył do św. Agnieszki z najdroższymi i najpiękniejszymi darami.

Jednak odrzuciła jego zaloty. Symfroniusz, gdy dowiedział się o tym, sam przybył do rodziców Agnieszki, prosząc o rękę. Jednak i tutaj spotkał się z odmową. Jego duma została urażona. Symfroniusz postawił Agnieszkę przed sądem, ponieważ uznał, że ugnie się ona, a tym samym wyrzeknie Chrystusa. Jednak i ta droga się nie powiodła.

Czas rozwoju

Dziewczyna nie ugięła się przed sądem, nawet gdy grożono jej torturami czy okrutną śmiercią. Symroniusz wpadł w szał, nakazał, by Agnieszkę zaprowadzono do domu rozpusty. Sędzia natomiast rozkazał, by zdarto z niej szaty, a następnie przeprowadzono przez ulicę.

Wtedy zdarzył się cud, ponieważ Bóg sprawił, że w mgnieniu oka urosły jej tak bujne włosy, że stworzyły suknię, okrywając całe jej ciało. Od Agnieszki bił tak niezwykły blask, że nikt nie miał śmiałości się do niej zbliżyć.

Co więcej, to właśnie wtedy nastąpiło masowe nawrócenie wielu chrześcijan. Jedynym odważnym, który próbował szydzić z dziewczyny był właśnie syn Symfroniusza, jednak spotkała go okrutna kara w postaci rażenia piorunem.

Na wieść o tym, co się stało Symfroniusz przybył i oskarżył Agnieszkę o czary, powiedział, że zabiła mu syna. Nie wierzył, że za wszystkim stoi sam Bóg. Dlatego Agnieszka padła na kolana i modliła się o przywrócenie życia dla jego syna.

Podniosła się, dotknęła martwego ciała, a ten ożył. Ten cud sprawił, że przez wielu Agnieszka rzeczywiście została uznana za czarownicę. Symfroniusz był wdzięczny za pomoc, jednak lud uważał inaczej. On sam nie chciał brać odpowiedzialności za całą sytuację i oddał sąd Aspazjuszowi. Niestety, ten uznał Agnieszkę za winną.

Schyłek życia

Aspazjusz skazał Agnieszkę na spalenie. To właśnie wtedy z drzewa zbudowano stos, a następnie Agnieszka została na nim złożona, wzniosła wzrok ku niebu i się modliła.

To wtedy nastąpił kolejny cud, ponieważ płomienie oddalały się od ciała, zupełnie ją omijały, a następnie zgasły. To nie koniec tortur, ponieważ Aspazjusz skazał ją na ścięcie głowy. Nawet kat był wzruszony pięknym wyglądem dziewczyny i zawahał się przed wykonaniem kary.

Jednak sama Agnieszka powiedziała, by dokończył jej żywota. 21 stycznia 304 jej dusza wniosła się do nieba, natomiast rodzice pochowali ciało. Przybywający na jej grób zostali napadnięci przez pogan, w wyniku czego poniosła śmierć przyjaciółka Agnieszki, św. Emeracyna. 

Najważniejsze fakty

Na miejscu jej grobu wystawiono bazylikę, stało się to za panowania cesarza Konstantyna Wielkiego w IV wieku. Poniosła śmierć w Rzymie, przy drodze Nomentańskiej. Św. Agnieszka jest jedną z najbardziej znanych świętych w kościele.