Bruno Jasieński

Życiorys Brunona Jasieńskiego

Wiktor Zysman

Bruno Jasieński – polski poeta, artysta, który współtworzył futuryzm przyszedł na świat 17 lipca 1901 r. w Klimontowie. Już w gimnazjum interesował się literaturą i pisaniem – był redaktorem szkolnej gazetki „Drugak”. Zaczął też pisać pierwsze wiersze. W czasie I wojny światowej Bruno wraz z matką oraz bratem i siostrą wyjechali do Rosji, jego ojca zaś powołano do wojska. Po wojnie rozpoczął studia na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. W czasie wojny polsko-bolszewickiej powołano go odbycia szkolenia wojskowego. Podczas zorganizowanym nań wieczorku poetyckim został oskarżony o obrazę podoficera i skazany na dwa miesiące więzienia. Po wyjściu z aresztu wraz z Tytusem Czyżewskim i Stanisławem Młodożeńcem założył Niezalegalizowany Klub Futurystów Pod Katarynką. W tym samym roku zadebiutował jako poeta. Opublikował swoje wiersze w krakowskim piśmie „Formiści”. Pisał również manifesty futurystyczne. W 1923 r. Bruno Jasieński ożenił się z Klarą Arem. Para wyjechała do Paryża – Jasieński był korespondentem kilku polskich pism we Francji. Tam też wydał powieść „Palę Paryż”, za którą wydalono go z kraju. W 1929 r. przeprowadził się do ZSRR, gdzie stał się bardzo popularny. Otrzymał stanowisko redaktora naczelnego pisma Polonii „Kultura mas”. Rozwiódł się z niewierną żoną i wkrótce potem ożenił powtórnie – z Rosjanką. Coraz bardziej sympatyzował z ZSRR, zapominając o swojej narodowości. Aresztowano go w 1937 r. wskutek Wielkiej czystki i 17 września 1938 r. rozstrzelano w więzieniu w Moskwie.

Związek Pisarzy ZSRR