Andrzej Wajda

Andrzej Wajda - życiorys

Andrzej Wajda – urodzony 6 marca 1926 r. w Suwałkach reżyser filmowy i teatralny, scenarzysta i scenograf.

Czas II wojny światowej spędził w Radomiu, gdzie pobierał nauki na tajnych kompletach. Wajda przez pewien okres uczył się także w szkole malarskiej oraz imał się różnorodnych zajęć – pracował jako magazynier, tragarz, ślusarz, bednarz i kreślarz. Studiował malarstwo na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, następnie zaś reżyserię w Szkole Filmowej w Łodzi, gdzie uzyskał dyplom w 1960 r.

Pierwszym samodzielnym filmem Andrzeja Wajdy było „Pokolenie” nakręcone w 1954. Dwa lata później wyreżyserował „Kanał”, a w roku 1958 „Popiół i diament”. Film ten zdobył liczne nagrody polskie i zagraniczne, m.in. Nagrodę Międzynarodowej Federacji Krytyki Filmowej.

Andrzej Wajda był jednym z najważniejszych przedstawicieli polskiej szkoły filmowej.

W latach 1972 – 1983 Wajda był kierownikiem Zespołu Filmowego „X”, a od 1978 do 1983 prezesem Stowarzyszenia Filmowców Polskich. Przewodniczył też Polskiej Federacji DKF. Był dyrektorem artystycznym Teatru Powszechnego w Warszawie.

Wajda ufundował Centrum Sztuki i Techniki Japońskiej „Manggha” w 1994 r.

W 2000 otrzymał Oscara za całokształt twórczości. W 2002 r. założył Mistrzowską Szkołę Reżyserii Andrzeja Wajdy.

Był senatorem I kadencji w latach 1989-1991.

Najsławniejsze filmy tego reżysera to: „Popiół i diament”, „Niewinni czarodzieje”, „Popioły”, „Wesele”, „Człowiek z marmuru”, „Kronika wypadków miłosnych”, „Panna Nikt”, „Katyń”.

Zmarł 9 października 2016, nie doczekawszy premiery swojego ostatniego filmu: „Powidoki”.