Andrzej Munk

Andrzej Munk - życiorys

Andrzej Munk – urodzony 16 października 1921 r. polski reżyser, scenarzysta i operator, przedstawiciel polskiej szkoły filmowej. Przed wojną Andrzej skończył gimnazjum w Warszawie. W czasie II wojny światowej musiał się ukrywać ze względu na swój wygląd i żydowskie pochodzenie. Pracował w Monopolu Tytoniowym w Mogile pod Krakowem, następnie był nadzorcą kolejki liniowej na Kasprowy Wierch. Brał udział w powstaniu warszawskim. Po 1945 r. Andrzej Munk rozpoczął studia: na wydziale architektury Politechniki Warszawskiej (przerwał je z powodu złego stanu zdrowia), prawa na Uniwersytecie Warszawskim, a potem w Szkole Filmowej w Łodzi na wydziale operatorskim i reżyserskim. Ukończył ją w 1951 r. W latach 1948-1952 Andrzej Munk był członkiem PZPR, jednak wyrzucono go z partii wskutek „niegodnego zachowania”. Przez 5 lat pracował w Wytwórni Filmów Fabularnych w Warszawie, najpierw jako operator, a później – reżyser. Debiutem Andrzeja Munka jako reżysera filmów fabularnych był „Człowiek na torach” z 1956 r. Rok później nakręcił swoją słynną „Eroicę”, a w 1959 r. „Zezowate szczęście”. Od 1957 do 1961 r. pracował w Szkole Filmowej w Łodzi jako wykładowca. Zginął 20 września 1961 r. pod Łowiczem w wypadku samochodowym.