Aleksandr Dugin

Życiorys Aleksandra Dugina

Aleksander Dugin znany jest głównie ze swoich neoimperialistycznych poglądów. Rosyjski polityk i geopolityk jest prawą ręką wpływowych ludzi na terenie współczesnej Rosji. Doradza politykom i oligarchom. Często porównywany do Rasputina XXI wieku. W jaki sposób rosyjski samouk, skrajny prawicowiec został poważanym doradcą najpotężniejszych ludzi w Rosji?

Młodość i wczesne lata życia

Aleksander Dugin urodził się w 7 stycznia 1962 r. w Moskwie. Rodzina jego silnie związana była z panującą w Rosji władzą. Ojciec Aleksandra Dugina, podobnie jak jego dziadek należeli do wojskowego i cywilnego wywiadu. Ojciec Aleksandra Dugina był generałem.

Gelija Aleksandrowicz Dugin choć opuścił małego Aleksandra i swoją żonę Galinę, zapewnił im dobry standard życia. W 1979 roku młody Aleksander wstąpił do Moskiewskiego Instytutu Lotnictwa, gdzie jednak nie uzyskał dyplomu z powodu niskich wyników w nauce oraz swojej działalności opozycyjnej.

Aleksander Dugin należał do młodzieży niepokornej. Swój bunt wyrażał poprzez grę w zespole rockowym, czy też tworzenie plakatów o niecenzuralnych treściach. Opieka oraz wysoka pozycja ojca pozwoliła mu uniknąć odpowiedzialności prawnej za swoje niechlubne czyny.

Jednocześnie ojciec Aleksandra z uwagi na poczynania syna został zdegradowany do służby celnej w 1983 r. W 1998 r. założył prywatny Uniwersytet Poiada. Uzyskał  doktoraty z socjologii i politologii, a także tytuł profesora akademickiego. W latach 2008-2014 był wykładowcą na Moskiewskim Uniwersytecie Państwowym.

Rozwój kariery i poglądy

W latach 1980. Dugin był zdecydowanym opozycjonistom i antykomunistą. Nim zaangażował się w życie polityczne, tuż przed upadkiem komunizmu, pracował jako dziennikarz.

Wraz ze swoim przyjacielem Geydarem Dzhemalem, w 1988 r. dołączył do ultranacjonalistycznej i antysemickiej grupy „Pamięć”, która dała początek rosyjskiemu faszyzmowi i odcisnęła piętno na poglądach młodego Aleksandra.

Przez krótki okres na początku lat 90, Aleksander był blisko Giennadija Ziuganowa – przywódcy nowo utworzonej Komunistycznej Partii Federacji Rosyjskiej. Dugin prawdopodobnie odegrał istotną rolę w formułowaniu nacjonalistycznej ideologii komunistycznej partii.

Dugin opublikował Podstawy Geopolityki Rosyjskiej w 1997 roku, które to następnie zostały opublikowane w wielu wydaniach i wykorzystana na uniwersyteckich kursach. Utwór ten wzywa Stany Zjednoczone do utraty wpływów w Eurazji, a Rosję do odbudowy swoich wpływów poprzez aneksje i sojusze.

Książka deklaruje, że „bitwa o światowe rządy Rosjan” nie zakończyła się, a Rosja pozostaje „miejscem inscenizacji nowej antyburżuazyjnej, antyamerykańskiej rewolucji”. Wkrótce Dugin rozpoczął także wydawnictwo własnego czasopisma „Elementy”, które permanentnie gloryfikuje Rosję Stalina.

Dugin nie pochwalał liberalizmu i Zachodu, zwłaszcza hegemonii USA. Twierdzi: „Jesteśmy po stronie Stalina i Związku Radzieckiego”. Opisuje siebie jako konserwatystę: „My, konserwatyści, chcemy silnego, solidnego państwa, chcemy porządku i zdrowej rodziny, pozytywnych wartości, wzmocnienia znaczenia religii i Kościoła w społeczeństwie”.

Od ok. 2008 roku lansuje tzw. Czwartą Teorię Polityczną jako tradycjonalistyczna odpowiedź na postmodernizm, liberalizm i postliberalizm.

W 2016 roku Dugin zmienił retorykę i poglądy z ostrego, bezkompromisowego i totalnego antyamerykanizmu, na bardziej wyważony system przekonań.

Życie w polityce

W 1992 roku Eduard Limonow założył nową partię – Narodowy Front Bolszewicki (NBF). Aleksandr Dugin był jednym z jej pierwszych członków partii i można rzec, iż odegrał zasadniczą rolę w przekonaniu Limonowa do dołączenia do politycznego życia. W 1998 roku Dugin opuścił szeregi NBP z uwagi na konflikt z innymi członkami partii.

W kwietniu 2001 r. założona została Partia Eurazji, która promuje idee neoeurazjatyckie. Dugin został zgłoszony jako założyciel grupy. Powiedział, że ruch będzie podkreślał różnorodność kulturową w rosyjskiej polityce i sprzeciwiał się „globalizacji w stylu amerykańskim, a także będzie sprzeciwiał się powrotowi do komunizmu i nacjonalizmu”.

Wpływ Dugina na rosyjski rząd i na prezydenta Władimira Putina jest kwestionowany. Nie ma oficjalnych powiązań z Kremlem, ale nazywany jest „mózgiem Putina” lub „rasputinem Putina”.

Dugin popiera prezydenta Rosji Władimira Putina i jego politykę zagraniczną, ale sprzeciwia się polityce gospodarczej rosyjskiego rządu. W 2007 roku stwierdził: „Nie ma już przeciwników kursu Putina, a jeśli są, to są chorzy psychicznie i muszą zostać wysłani na badania kliniczne.

Putin jest wszędzie, Putin jest wszystkim, Putin jest absolutny, a Putin jest niezbędny”. Wpływ „ideologii eurazjatyckiej” Dugina na wydarzenia we wschodniej Ukrainie i na rosyjską inwazję na Krym w 2014 roku był ponad wszelką wątpliwość.

aneksja Krymu przez Rosję Izborsk Club