Bohaterowie Kamieni na szaniec

„Kamienie na szaniec” to tytuł książki Aleksandra Kamińskiego, która opowiada o losach i działalności legendarnych Szarych Szeregów w czasie II wojny światowej. Książka bazuje na autentycznych wydarzeniach w okresie okupacji hitlerowskiej w Warszawie. Pomysł na pracę narodził się z krótkiej relacji Tadeusza Zawadzkiego (pseudonim Zośka), który napisał ją w kwietniu 1943 roku w majątku Szczęsne. W notatce Zośka opisał, jak powstała 23 Warszawska Drużyna Harcerska, która od koloru chust nazwana został Pomarańczarnią. Relację Zawadzki napisał ołówkiem na małym bloczku papierowym. Następnie jego przyjaciel Jan Rossman sporządził z tego cztery egzemplarze maszynopisu i podzielił treść na cztery rozdziały. Za namową Zawadzkiego Rossman poprosił Aleksandra Kamińskiego o przygotowanie książki, która trafiłaby do większego grona czytelników. Według interpretacji Rossmana, przez „kamienie” należy rozumieć bohaterskie czyny przyjaciół, którzy wspólnie doświadczyli ponurego czasu wojny. Zbudowany z tych aktów przyjaźni szaniec to symbol najważniejszych ludzkich wartości. W czasie wojny było to prawo do wolności i godnego życia w niepodległej Polsce. Tytuł „Kamienie na szaniec” został zaproponowany przez Rossmana i Zawadzkiego. Aleksander Kamiński pierwotnie swoją pracę zatytułował „Życie i śmierć”. Książka wchodzi do kanonu obowiązkowych lektur szkolnych.