Black Sabbath

Black Sabbath – brytyjski zespół, grający muzykę hard rockową i heavy metalową. lack Sabbath jest uważamy za prekursora heavy metalu.

Grupę założyło w 1986 r. w Birmingham czworo nastoletnich przyjaciół: Anthony „Tony” Iommi, William „Bill” Ward, John „Ozzy” Osbourne i Terence „Geezer” Butler.

Zespół zadebiutował w 1970 r., kiedy to światło dzienne ujrzał ich pierwszy singiel, cover Crow, „Evil Woman (Dont’ Play Your Games With Me)”. Wkrótce potem ukazał się album nazwany po prostu „Black Sabbath”. Płyta odniosła wielki sukces, szybko uplasowała się w pierwszej dziesiątce list przebojów.

Kolejny album, „Paranoid”, zebrał bardzo dobre recenzje i sprzedał się w 4 milionach egzemplarzy. Podbił także rynek amerykański. W milionowych nakładach rozeszły się także „Master of Reality” oraz „Black Sabbath, Vol. 4”.

W latach 70. muzycy walczyli z problemami narkotykowymi. W 1979 r. z Black Sabbath odszedł Ozzy Osbourne, postanowił rozpocząć karierę solową. Na miejscu Ozzy’ego znalazł się Ronnie James Dio z Rainbow. Z jego udziałem powstały „Heaven and Hell” oraz „Mob Rules”.

Po czterech latach Dio zastąpił Ian Gillian z konkurencyjnej grupy Deep Purple. W 1985 r. Black Sabbath zagrało na Live Aid w pierwotnym składzie. Od tego czasu w zespole następowały częste zmiany personalne.

W 2007 r. Anthony “Tony” Iommi, Vinny Appice, Ronnie James Dio i Terence „Geezer” Butler stworzyli formację Heaven and Hell.

„Black Sabbath” to tytuł okultystycznej powieści Dennisa Wheatleya.
Anthony Iomi w wypadku stracił opuszki palców. By nie rezygnować z kariery muzycznej, skonstruował specjalne nakładki na palce. Dzięki nim mógł grać na gitarze.

W 2006 r. Black Sabbath został wprowadzono do Rock and Roll Hall of Fame.
Zanim zespół przyjął nazwę Black Sabbath funkcjonował jako Polka Tulk, a później Earth.

W 1971 r. pewna pielęgniarka popełniła samobójstwo podczas słuchania albumu „Paranoid” Black Sabbath.

Pierwszy album Black Sabbath ukazał się 13 lutego 1970 r. – w piątek.