Zbigniew Zamachowski

Życiorys Zbigniewa Zamachowskiego

Zbigniew Zamachowski – wybitny polski aktor filmowy i teatralny, autor muzyki oraz piosenkarz. Jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych aktorów swojego swoich czasów w Polsce. Urodził się 17 lipca 1961 w Brzezinach, ukończył technikum i szkołę muzyczną. W 1985 roku został absolwentem Wydziału Aktorskiego PWSFiT w Łodzi.

Jego debiut aktorski stanowi wspaniała rola Ryśka w „Wielkiej Majówce” Krzysztofa Regulskiego z 1981 roku. Natomiast jako aktor teatralny zaistniał w 1983 roku, a już dwa lata później otrzymał nagrodę za rolę w przedstawieniu „Syn marnotrawny” na Ogólnopolskim Przeglądzie Spektakli Dyplomowych w Łodzi.

Jest laureatem szeregu nagród tak polskich, jak i zagranicznych. Otrzymał m.in. prestiżową Nagrodę Stanisława Wyspiańskiego I stopnia za osiągnięcia aktorskie i teatralne, Nagrodę im. Aleksandra Zelwerowicza, a także Nagrodę im. Bardiniego. Kilkukrotnie wręczano mu Wiktory oraz Złote Kaczki i szereg innych nagród.

Najczęściej dało się go zobaczyć w filmach Kazimierza Kutza (m.in. „Pułkownik Kwiatkowski”) Krzysztofa Kieślowskiego (m.in. „Trzy kolory: Biały) oraz Andrzeja Wajdy, Macieja Wojtyszki i Wojciecha Marczewskiego. Obecnie pracuje na deskach Teatru Narodowego w Warszawie.

W 2012 roku był również jurorem w programie Telewizji Polskie pt. „Bitwa na głosy” oraz współprowadził poranny program „Pytanie na śniadanie”. W 2020 roku prowadzi również audycję poświęconą muzyce w Radiu Nowy Świat.

Trzykrotnie żonaty i trzykrotnie rozwiedziony – najpierw z Anną Komornicką, później z Aleksandrą Justą, z którą ma czwórkę dzieci, a następnie z dziennikarką Moniką Richardson.

Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Srebrnym Medalem „Gloria Artis – Zasłużony Kulturze”

Został członkiem komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed wyborami w 2010 roku.

Miłośnik piłki nożnej, tenisa oraz golfa.

Szerszy życiorys Zbigniewa Zamachowskiego

Co wiemy o Zbigniewie Zamachowskim? Zbigniew Zamachowski niedoszły ekonomista, obecnie jeden z bardziej znanych i lubianych aktorów w Polsce. Należy do aktorów wszechstronnych, odnajdujących się w każdej kreacji. Jest też lektorem, wykładowcą i kompozytorem.

Dzieciństwo

Zbigniew Zamachowski urodził się w Brzezinach w dniu 17 lipca 1961 roku. Od wczesnego dzieciństwa zdradzał talent muzyczny, lubił śpiewać i grać. Ze wspomnień matki, wiemy, że był zdolnym, ale leniwym uczniem.

Przejawiał też dużą empatię w stosunku do rówieśników. Potrafił oddać swoje rzeczy biedniejszym dzieciom. Rodzina Zamachowskich nie należała do majętnych, młody Zbigniew dorabiał po szkole jako organista, grając w Urzędzie Stanu Cywilnego w Brzezinach. W ten sposób wspierał rodziców.

Dzieciństwo definitywnie zakończyło się kiedy stracił ojca  jako 18-latek, według pogłosek ojciec popełnił samobójstwo na oczach syna, o czym sam Zamachowski nigdy nie wspomina.

Po zdaniu matury odbywał praktyki w zakładach dziewiarskich w Łodzi. Jednak natura artysty zwyciężyła. Ze względu na wadę wymowy – seplenił (wybity ząb), do szkoły teatralnej przyjęty został  warunkowo.

Studia na Wydziale Aktorskim Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi, ukończył w roku 1985.

Kariera zawodowa

Karierę zawodową Zamachowskiego można podzielić na następujące nurty:

• teatralny
• filmowy

Kariera teatralna

Na scenie teatralnej zadebiutował już w trakcie studiów, w roku 1983 w Teatrze Studyjnym ’83 w Łodzi. Początki współpracy polegały na opracowaniu muzyki do przedstawienia „Bal manekinów”. W tym samym teatrze odegrał rolę Mikołaja w sztuce „Płatonow”. 

Po ukończeniu studiów podjął pracę w Teatrze Studio w Warszawie. Grał tam między innymi w spektaklach: „Usta milczą, dusza śpiewa”, „Działanie uboczne” i wielu innych.

W 1988 roku wystąpił także w Teatrze Telewizji w „Wiosennych wodach” Turgieniewa.

W 1997 roku rozpoczął pracę w Teatrze Narodowym, w którym pracuje do dziś. Wsławił się rolami  w „Kartotece” Różewicza oraz „Ślubie” Gombrowicza.

Kilkakrotnie występował gościnnie także na scenie Teatru Scena Prezentacje w Warszawie

Za role teatralne otrzymał sporo nagród i wyróżnień.

Kariera filmowa

Debiutował w filmie „Wielka majówka” w roku 1981. Lata 80 i 90 obfitują w liczne większe lub mniejsze role w polskim dorobku filmowym. W 1994 roku otrzymał nagrodę Złotych lwów, za rolę w filmie „Nawrócony”.

Zamachowski zdobył wiele nagród za role filmowe. Doceniany jako aktor pierwszo- i drugoplanowy. Filmy, dzięki którym zdobył sławę to: „Dekalog X” oraz „Trzy kolory Biały”.

Znany jest też z filmów: „Cześć Tereska„, „Ogniem i mieczem„, „Skazany na bluesa„. Swoimi kreacjami zdobył sobie uznanie krytyków i publiczności stając się jednym z najbardziej lubianych polskich aktorów.

Zamachowski nie stroni też o dubbingu filmowego. Jedna z najsympatyczniejszych postaci, której aktor użyczył swojego głosu to osioł ze Shreka.

Inne formy aktywności zawodowej

Zbigniew Zamachowski wykłada piosenkę aktorską w Akademii Teatralnej w Warszawie. Od roku 2008 udziela się w Fundacji Centrum Twórczości Narodowej. W 2013 roku wraz ze swoją ówczesną małżonką prowadził popularny program telewizyjny Pytanie na śniadanie.

Aktor także komponuje i pisze wiersze.

Życie prywatne

Zamachowski trzykrotnie wszedł na ślubny kobierzec. Pierwszą żoną została Anna Komornicka – małżeństwo trwało 3 lata. Drugą życiową towarzyszką została Aleksandra Justa. Z tego związku Zamachowski ma czworo dzieci: Marię (1994), Antoniego (1997), Tadeusza (2000) i Bronisławę (2002). Niestety i to małżeństwo się rozpadło.

Przyczyną był głośny romans z Moniką Richardson, która po rozwodzie została jego trzecią małżonką. Małżeństwo to także rozpadło się w atmosferze skandalu na skutek niewierności Zamachowskiego. W roku 2021 doszło do trzeciego rozwodu.

1 września 2021 ukazała się książka napisana przez Beatę Nowicką: „Zbyszek przez przypadki„. Jest to obszerny wywiad z aktorem, z którego można dowiedzieć się wiele o dzieciństwie i życiu Zamachowskiego.

Wydanie książki zbiegło się z 60 urodzinami aktora i 40-leciem pracy aktorskiej.

Członkowie Polskiej Akademii Filmowej Członkowie Polskiej Akademii Filmowej