Virginia Woolf

Virginia Woolf – urodzona 25 stycznia 1882 r. w Londynie angielska pisarka, czołowa przedstawicielka modernizmu w literaturze. Urodziła się jako Adeline Virginia Stephen w zamożnej rodzinie, obracającej się w kręgu elity intelektualnej. Ojcem Virginii był Leslie Stephen, znany redaktor, krytyk i biograf. Każde wakacje rodzina spędzała w St. Ives w Kornwalii, co miało wielki wpływ na twórczość Virginii. Kiedy Virginia miała 12 lat, jej matka oraz przyrodnia siostra nagle zmarły. Wtedy dziewczynka przeżyła pierwsze załamanie nerwowe. Zły stan psychiczny pogłębiła śmierć ojca w 1904 r. Virginię na krótko umieszczono w szpitalu psychiatrycznym. Po tych wydarzeniach rodzeństwo sprzedało dom i wyprowadziło się do Bloomsbury. Tam poznali Lyttona Strachey, Clive’a Bella, Saxona Sydneya-Turnera, Duncana Granta i Leonarda Woolfa, członków tzw. Bloomsbury Group, czyli koła intelektualnego, do którego wkrótce dołączyła Virginia. Pisarka zadebiutowała w 1905 r. artykułem na temat domu rodziny Brontë. Kilka lat później wyszła za mąż za pisarza Leonarda Woolfa. Wkrótce jednak wdała się w romans z Vicie Sackville-West, angielską poetką i pisarką. Swoją pierwszą powieść, „Podróż w świat”, Virginia Woolf wydała w 1915 r. Dwa lata później wraz z mężem założyła wydawnictwo Hogarth Press, w którym ukazała się większość jej utworów. Jej najsławniejsze powieści to: „Pani Dalloway” (1925), „Do latarni morskiej” (1927), „Orlando: biografia” (1928). 28 marca 1941 r. Wirginia Woolf popełniła samobójstwo, rzucając się do rzeki z kieszeniami napełnionymi kamieniami.