Tytus Chałubiński

Życiorys Tytusa Chałubińskiego

Tytus Aureliusz Chałubiński urodził się w 1820 roku w Radomiu.

Po ukończeniu gimnazjum studiował medycynę na Akademii Medyko-Chirurgicznej w Wilnie, a po jej zamknięciu zajął się studiami przyrodniczymi na Uniwersytecie Dorpackim. Kiedy uzyskał dyplom, dokończył studia medyczne w Würzburgu.

Od roku 1845 mieszkał w Warszawie, gdzie w kolejnych latach uznano go za najwybitniejszego lekarza. W 1848 roku ożenił się i doczekał syna, a kiedy jego żona zmarła, ponownie zawarł związek małżeński, z którego miał dwójkę kolejnych dzieci.

Był wielkim miłośnikiem Tatr, przyczynił się do zwalczenia epidemii cholery w Zakopanem, ale też upowszechniał wiedzę na temat zasad higieny i uprawy roli. Przyczynił się do powstania pojęcia taternictwa, a w roku 1884 został współzałożycielem Towarzystwa Tatrzańskiego.

Efektem jego wypraw było stworzenie kolekcji minerałów i roślin, która dokładnie opisana, została przekazana do Muzeum Tatrzańskiego, które również współtworzył. Chałubiński zmarł w listopadzie 1889 roku, w konsekwencji ciężkich chorób.