Tupac Amaru II

Życiorys Tupaca Amaru II

José Gabriel Condorcanqui y Noguera

Tupac Amaru II – a raczej: José Gabriel Condorcanqui y Noguera, urodzony ok. 1741 r. w Tinta (prowincji Cuzco w Peru) przywódca powstania indiańskiego przeciwko Hiszpanom.

José Gabriel Condorcanqui był potomkiem ostatniego inkaskiego przywódcy, Tupaca Amaru, żyjącego w XVI wieku. Pobierał nauki w jezuickiej szkole w San Francisco. Następnie studiował sztukę na uniwersytecie w Limie.

W 1770 r. Tupac Amaru II żądał w sądzie uwolnienia przymusowych indiańskich robotników w kopalniach. Wobec braku odzewu oraz pomocy ze strony władz zorganizował powstanie.

W 1780 r. w raz z dziesięcioma tysiącami Indian udał się do Tinty i skazał na śmierć hiszpańskiego urzędnika zajmującego się sprawami Indian, oskarżając go o okrutne ich traktowanie. Oprócz tego powstańcy nie mieli zamiaru mścić się na białych osadnikach – walczyli jedynie z hiszpańską armią.

Tupac Amaru II został schwytany oraz zmuszony do przyglądania się egzekucjom jego własnej rodziny i przyjaciół. Następnie władze hiszpańskie skazały go na śmierć. Zgładzono go 18 maja 1781 r. w Cuzco.

Ciekawostki o Tupacu Amaru II

• Tupaca Amaru II skazano na śmierć przez rozerwanie końmi. Gdy jednak konie nie zdołały rozerwać jego ciała, poćwiartowano go. ~gość
• Pamięć Tupaca Amaru II uczcił amerykański raper, przybierając pseudonim Tupac Amaru Shakur. ~gość
• W utworze polskiego zespołu reggae NDK „Mafija” śmierć Tupaca Amaru jest opisana jako wynik okrucieństwa religii katolickiej. ~gość