Urodził się w Sieradzu 24 marca 1954 roku. Większość lat dziecięcych spędził w Szadku. Szkołę średnią ukończył w II Liceum Ogólnokształcącym w Zduńskiej Woli w roku 1973. Po szkole średniej rozpoczął studia na Wydziale Budownictwa Łódzkiej Politechniki kończąc je w roku 1979 specjalnością z zakresu Technologii i Organizacji Budownictwa.
Podczas studiów w Łodzi pierwszy raz zasiada za mikrofonem radiowym studenckiej rozgłośni Żak działającej w Politechnice Łódzkiej. Ze studencką rozgłośnią współpracował w latach 1973-1981. W tym czasie udało mu się wygrać konkurs na spikera Radia Łódź, w którym został zatrudniony 1 maja 1978 roku. W tym czasie podejmował również współpracę z Programem I Polskiego Radia, a niedługo później od kwietnia 1982 roku stawiał pierwsze kroki na antenie Programu III Polskiego Radia.
Słuchacze poznali Marka Niedźwieckiego w roli prowadzącego Listę Przebojów Programu Trzeciego Polskiego Radia, którą prowadził nieustannie od roku 1982 do roku 2007. Marek Niedźwiecki był również pomysłodawcą Trójkowej listy przebojów pod nazwą Top Wszech Czasów, która wciąż rozbrzmiewa na antenie, choć dziś prowadzącymi są również Piotr Metz, Piotr Baron oraz Piotr Stelmach (tzw. Radio Piotrków).
W roku 2007 przeszedł do Radia Złote Przeboje, na którego antenie prowadził audycję „Złote, słodsze, najsłodsze”, „Listę Przebojów Marka Niedźwieckiego”, a także „Top Wszech Czasów”. Współpraca ze „Złotymi Przebojami”, trwała 3 lata i w 2010 roku powrócił na antenę Trójki, gdzie pracuje do dziś.
Kariera Marka Niedźwieckiego nie ogranicza się jedynie do pracy w radiu. Pracował również w telewizji, w takich stacjach jak TVP2, RTL7, MTV Classic, nPremium HD oraz Canal+.
Okazjonalnie współpracuje również, jako autor felietonów i artykułów w takich czasopismach jak „Tylko Rock”, „Playboy”, „Non Stop” oraz w wielu innych czasopismach.
Zdarzało mu się również występować, jako konferansjer na festiwalach w Sopocie i Jarocinie.
W swoim dorobku posiada również napisane przez siebie pozycje książkowe: „Nie wierzę w życie pozaradiowe”(2011), „Radiota, czyli skąd się biorą Niedźwiedzie” (2014) oraz „Australijczyk” (2015).
Jak sam przyznaje uwielbia robić zakupy w sklepach muzycznych, a jego kolekcja samych płyt CD już dawno przekroczyła liczbę 10 tyś egzemplarzy.
Brak przesłanych cytatów.
Brak przesłanych pytań.
Brak przesłanych wspomnień.
Dodaj treść