Kazimierz Bąbiński

Życiorys Kazimierza Bąbińskiego

Kazimierz Bąbiński urodzony w Opatowie 29 października 1895 roku, zmarł w Szczecinku w roku 1970. Był pułkownikiem piechoty Wojska Polskiego i twórcą oraz pierwszym dowódcą 27 Dywizji Wołyńskiej Armii Krajowej.

W dzieciństwie uczył się w Szkole Polskiej w Lublinie, już latem 1914 roku wstąpił do I Brygady Legionów, następnie walczył w bitwie pod Krzywopłotami gdzie został ciężko ranny. Po wyleczeniu internowany w Szczypiornie.

Od listopada 1918 roku był dowódcą plutony w Wojsku Polskim. Piął się po drabinie kariery by w roku 1920 zostać adiutantem dowódcy II batalionu 5 pp Leg., mjr. Wincentego Kowalskiego, z którym brał udział w bitwie o Białystok oraz bitwie nad Niemnem.

W lipcu 1942 roku został podpułkownikiem, a już w marcu 1943 roku awansował na pułkownika. W roku 1944 zarządził mobilizację 27 Wołyńskiej Dywizji Piechoty Armii krajowej, która liczyła niespełna 6,5 tysiąca żołnierzy.

Za dowództwo i walkę na Wołyniu został odznaczony Krzyżem Złotego Orderu Wojennego Virtuti Militari. Po wojnie dwukrotnie aresztowany i skazany najpierw na 6 lat więzienia a następnie na 10 lat, lecz w obu przypadkach został zwolniony z więzienia na mocy amnestii. Zmarł w Szczecinku, a pochowany został na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.